Lejno (Pančicy-Kukow)

wjes w Budyskim wokrjesu, gmejnski dźěl Pančic-Kukowa

Lejno (němsce Lehndorf) je hornjołužiska serbska wjes ze 114 wobydlerjemi[2] w srjedźišću Budyskeho wokrjesa. Słuša wot lěta 1974 ke gmejnje Pančicy-Kukow. Do toho běše samostatna gmejna z wjesnymi dźělemi Zejicy a Časecy.

Lejno
Lehndorf
Lejno (Pančicy-Kukow) na karće Hornjeje Łužicy
Lejno (Pančicy-Kukow) na karće Hornjeje Łužicy
DEC
Lejno (Pančicy-Kukow)
Lejno (Pančicy-Kukow)
gmejna: Pančicy-Kukow
zagmejnowanje: 1974
wobydlerstwo: 114 (31. decembra 2022)[1]
přestrjeń: 1,61 km²
wysokosć: 190–205 metrow n.m.hł.
51.21916666666714.249166666667190–205
póstowe čisło: 01920
předwólba: 035796
Lejnjanski hród w lěće 1859
Lejnjanski hród w lěće 1859

Lejnjanski hród w lěće 1859

wikidata: Lejno (Q165117)

Wjes leži něhdźe 15 km sewjerozapadnje Budyšina. W Lejnje wužórli so rěčka Satkula.

Stawizny wobdźěłać

 
Wopomnjenska tafla při hosćencu

Sydlišćo naspomni so prěni raz pisomnje w lěće 1423 pod mjenom Leyn a běše wot 17. lětstotka sydło ryćerkubła.[3] Do toho wukonješe ležownostne knjejstwo ryćerkubło w Čerwjenych Noslicach, při čimž měješe tež Budyski krajny bohot podźěl wjeski.

Dnja 2. septembra 1877 zahra so w dźensnišim Kubicec hosćencu prěni raz na wsy serbske dźiwadło.[4]

Wobydlerstwo wobdźěłać

Po Mukowej statistice z lětow 1884/85 rěčachu tehdy 95 wot cyłkownje 106 Lejnjanow serbsce (90 %).[5] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 gmejnje serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot hišće 50,2 %.[6]

Dla swojeho wulkeho ryćerkubła a přisłušnosće k ewangelskim knjezam měješe Lejno tradicionelnje chětro wysoki podźěl protestantow. W lěće 1925 běchu wot cyłkownje 169 wobydlerjow 90 katolskich (53 %) a 78 ewangelskich. Katolscy wěriwi přisłušeja Chróšćanskej wosadźe, ewangelscy chodźa do Hornjeho Wujězda.[3]

Wobchad wobdźěłać

Lejno leži při statnej dróze S100 (Budyšin–Kamjenc). Přez wjes wjedźe busowa linija 530, kotraž zwjazuje Lejno hodźinsce z Budyšinom a Kamjencom.

 
Powětrowy wobraz ze zapada


Žórła wobdźěłać

  1. staw: 31. decembra 2022; am-klosterwasser.de
  2. 2022; am-klosterwasser.de
  3. 3,0 3,1 Lejno w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  4. Plakat za dźiwadłowe předstajenje w Lejnje na sachsen.digital
  5. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
  6. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 251. [221 wobydlerjow, z nich 76 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 5 z pasiwnymi, 30 serbskich dźěći a młodostnych, 110 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

Wotkaz wobdźěłać

  Commons: Lejno – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije