Miłoraz

wjes w Zhorjelskim wokrjesu, gmejnski dźěl Trjebina

Miłoraz (němsce Mühlrose) je holanska wjes w sakskej Hornjej Łužicy a leži w Zhorjelskim wokrjesu při kromje Wochožanskeje brunicoweje jamy. Ma nimale 200 wobydlerjow a słuša wot lěta 1999 k Trjebinskej gmejnje.

Miłoraz
Mühlrose
Połoženje Miłoraza na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Miłoraza na karće Hornjeje Łužicy
DEC
gmejna: Trjebin
wobydlerstwo: 235
wobydlerstwo: 188 (31. decembra 2019)[1]
přestrjeń: 19,74 km²
wysokosć: 125 metrow n.m.hł.
51.48333333333314.516666666667125
póstowe čisło: 02959
předwólba: 035773
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Miłoražan/-ka
adjektiw:
Miłoraski
skłonowanje:
Miłoraza, Miłorazej, Miłoraz, Miłorazom, w Miłorazu
We wjesnym dźělu „Wutwar“
We wjesnym dźělu „Wutwar“

We wjesnym dźělu „Wutwar“

Miłoraz přisłuša teritorijej Slepjanskeje narěče.

Pohlad z Miłoraza přez wotkrytu jamu na Hamorsku milinarnju

Prěnje historiske naspomnjenje hasowca jako Melratze pochadźa z lěta 1377.[2] Přez lětstotki słušeše serbska wjeska do wobsydstwa Mužakowskeho stawoweho knjejstwa, kotrež wobhospodarješe tule tež swójski wudwór.

Mjez 1966 a 1972 mějachu wobydlerjo južneho wjesneho dźěla swoje chěže wopušćić, dokelž dyrbješe so tutón dźěl Miłoraza za Wochožansku brunicowu jamu wotbagrować.

W februarje 2019 rozsudźi hórnistwowe předewzaće LEAG, zo ma so Miłoraz najebać planowaneho kónca wudobywanja brunicy w 2020tych lětach wotbagrować. Přesydlenje wobydlerjow na nowe stejišćo sewjernje Slepoho ma so hižo 2019 zahajić.

Wobydlerstwo

wobdźěłać

Miłoraz słuša k serbskemu rěčnemu rumej. Po Mukowej statistice z lětow 1884/85 rěčachu tehdy 471 wot cyłkownje 473 Miłoražanow serbsce.[3] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 přeco hišće serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot 78,4 %.[4]

Poslednja serbska wobydlerka, kotraž chodźeše wšědnje w serbskej drasće, zemrě w měrcu 2019.[5]

 
Powětrowy wobraz Miłoraza z wuchoda (2019)
  1. staw: 31. decembra 2019; Podaća Slepjanskeje gmejny na swojej webstronje
  2. Miłoraz w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  3. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
  4. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 255. [574 wobydlerjow, z nich 354 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 7 z pasiwnymi, 89 serbskich dźěći a młodostnych, 124 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
  5. Jadwiga Malinkowa: Poslednja drastynošerka Miłoraza pochowana. W: Pomhaj Bóh, 4/2019, str. 3
  Commons: Miłoraz – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije