Ralbicy

wjes w Budyskim wokrjesu; gmejna Ralbicy-Róžant

Ralbicy (němsce Ralbitz) su wjes z 329 wobydlerjemi[2] w sakskim wokrjesu Budyšin. Wjeska słuša wot lěta 1994 ke gmejnje Ralbicy-Róžant[3] a leži w serbskim sydlenskim rumje Hornjeje Łužicy.

Ralbicy
Ralbitz
Ralbicy na karće Hornjeje Łužicy
Ralbicy na karće Hornjeje Łužicy
DEC
gmejna: Ralbicy-Róžant
zagmejnowanje: 1994
wobydlerstwo: 329 (31. decembra 2023)[1]
wysokosć: 144 metrow n.m.hł.
51.30083333333314.248333333333144
póstowe čisło: 01920
předwólba: 035796
Ralbičanska cyrkej swj. Katyrny
Ralbičanska cyrkej swj. Katyrny

Ralbičanska cyrkej swj. Katyrny

Wjes leži 22 kilometrow sewjerozapadnje wot Budyšina a 13 kilometrow wuchodnje wot Kamjenca w Delanach, we łučnej nižinje Klóšterskeje wody. Wuchodnje a sewjerowuchodnje wot Ralbic namakaja so wulke lěsy na směr Rakecy. W zapadźe je přirodoškitna kónčina Łazkowski niwowy lěs.

Wjes naspomni so prěni króć wokoło lěta 1264 jako Radelwiz.[3] Ralbicy słušachu – kaž wšitke wsy katolskich Delan – hač do 19. lětstotka do ležownostneho knjejstwa klóštra Marijineje hwězdy.

Dnja 6. oktobra 1896 zniči wulki woheń dźewjeć statokow a dwě bróžni we wsy.

Wobydlerstwo

wobdźěłać

We 1880tych lětach měješe wjes po statistice Arnošta Muki cyłkownje 260 wobydlerjow, z nich 259 Serbow a jenož jedyn Němc.[4] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbski podźěl wobydlerstwa wot 88,5 %.[5]

 
Powětrowy wobraz Ralbic

Ralbicy su wot lěta 1752 katolska cyrkwinska wjes wosady swjateje Katyrny, do kotrejež słuša tež hnadowne městno Róžant kaž tež wjeski Konjecy, Łazk, Nowoslicy, Sernjany, Smjerdźaca a Šunow z cyłkownje 1868 katolikami w lěće 2017 (2015: 1873). Tuchwilny farar je Šćěpan Delan (wot 2015).

Kermuša swjeći so w Ralbicach kónc nowembra, tuž je Ralbičanska kermuša poslednja serbska.

W Ralbicach nadeńdu so serbska pěstowarnja dr. Jurij Młynk w nošerstwje Serbskeho šulskeho towarstwa, serbska zakładna šula kaž tež serbska wyša šula.

  • Mikławš Bjedrich-Radlubin (1859–1930) – spisowaćel a duchowny; 1883–89 kapłan a 1890–1908 farar w Ralbicach
  • Jurij Šewčik (1862–1932) – wučer a towarstwowy prócowar; 1889–1924 šulski nawoda w Ralbicach, nawoda towarstwa „Lilija
  • Jan Just (1869–1922) – farar a kulturny prócowar; 1908–22 w Ralbicach
  • Jakub Žur (1876–1969) – duchowny, redaktor a kulturny prócowar; 1922–62 farar w Ralbicach
  • Jakub Korjeńk (1884–1945) – dźěłaćer, wopor nacionalsocializma
  • Alfons Frencl (1946–2015) – chronikar, redaktor a spisowaćel; 1970–2004 wučer w Ralbicach
  1. staw: 31. decembra 2023; am-klosterwasser.de
  2. staw: 31. decembra 2023; am-klosterwasser.de
  3. 3,0 3,1 Ralbicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  4. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 100. → wšě wjeski
  5. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 251. [269 wobydlerjow, z nich 168 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 7 z pasiwnymi, 63 serbskich dźěći a młodostnych, 31 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
  Commons: Ralbicy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije