Ralbicy

**Ralbicy**
Ralbitz
	Ralbicy na karće Hornjeje Łužicy
	Ralbicy na karće Hornjeje Łužicy
gmejna:	Ralbicy-Róžant
zagmejnowanje:	1994
wobydlerstwo:	329 (31. decembra 2023)
wysokosć:	144 metrow n.m.hł.
	51.30083333333314.248333333333144 Koordinaty: 51° 18′ 3″ S, 14° 14′ 54″ W
póstowe čisło:	01920
předwólba:	035796
	Ralbičanska cyrkej swj. Katyrny Ralbičanska cyrkej swj. Katyrny
	wikidata: Ralbicy (Q160588)

Ralbicy (němsce Ralbitz) su wjes z 329 wobydlerjemi^[2] w sakskim wokrjesu Budyšin. Wjeska słuša wot lěta 1994 ke gmejnje Ralbicy-Róžant^[3] a leži w serbskim sydlenskim rumje Hornjeje Łužicy.

Wjes leži 22 kilometrow sewjerozapadnje wot Budyšina a 13 kilometrow wuchodnje wot Kamjenca w Delanach, we łučnej nižinje Klóšterskeje wody. Wuchodnje a sewjerowuchodnje wot Ralbic namakaja so wulke lěsy na směr Rakecy. W zapadźe je přirodoškitna kónčina Łazkowski niwowy lěs.

Stawizny

Wjes naspomni so prěni króć wokoło lěta 1264 jako Radelwiz.^[3] Ralbicy słušachu – kaž wšitke wsy katolskich Delan – hač do 19. lětstotka do ležownostneho knjejstwa klóštra Marijineje hwězdy.

Dnja 6. oktobra 1896 zniči wulki woheń dźewjeć statokow a dwě bróžni we wsy.

Wobydlerstwo

We 1880tych lětach měješe wjes po statistice Arnošta Muki cyłkownje 260 wobydlerjow, z nich 259 Serbow a jenož jedyn Němc.^[4] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbski podźěl wobydlerstwa wot 88,5 %.^[5]

Powětrowy wobraz Ralbic

Nabožina

Ralbicy su wot lěta 1752 katolska cyrkwinska wjes wosady swjateje Katyrny, do kotrejež słuša tež hnadowne městno Róžant kaž tež wjeski Konjecy, Łazk, Nowoslicy, Sernjany, Smjerdźaca a Šunow z cyłkownje 1868 katolikami w lěće 2017 (2015: 1873). Tuchwilny farar je Šćěpan Delan (wot 2015).

Kermuša swjeći so w Ralbicach kónc nowembra, tuž je Ralbičanska kermuša poslednja serbska.

Kubłanje

W Ralbicach nadeńdu so serbska pěstowarnja dr. Jurij Młynk w nošerstwje Serbskeho šulskeho towarstwa, serbska zakładna šula kaž tež serbska wyša šula.

Wosobiny

Mikławš Bjedrich-Radlubin (1859–1930) – spisowaćel a duchowny; 1883–89 kapłan a 1890–1908 farar w Ralbicach
Jurij Šewčik (1862–1932) – wučer a towarstwowy prócowar; 1889–1924 šulski nawoda w Ralbicach, nawoda towarstwa „Lilija“
Jan Just (1869–1922) – farar a kulturny prócowar; 1908–22 w Ralbicach
Jakub Žur (1876–1969) – duchowny, redaktor a kulturny prócowar; 1922–62 farar w Ralbicach
Jakub Korjeńk (1884–1945) – dźěłaćer, wopor nacionalsocializma
Alfons Frencl (1946–2015) – chronikar, redaktor a spisowaćel; 1970–2004 wučer w Ralbicach

Galerija

Křižerjo w Ralbicach
Na kěrchowje
Stołp na nawsy
W cyrkwi swj. Katyrny

Žórła

↑ staw: 31. decembra 2023; am-klosterwasser.de
↑ staw: 31. decembra 2023; am-klosterwasser.de
↑ ^3,0 ^3,1 Ralbicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 100. → wšě wjeski
↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 251. [269 wobydlerjow, z nich 168 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 7 z pasiwnymi, 63 serbskich dźěći a młodostnych, 31 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

Wotkazaj

Commons: Ralbicy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow

Katolska wosada swjateje Katyrny Ralbicy (hsb.)

Wjesne dźěle Ralbic-Róžanta

[1] staw: 31. decembra 2023; am-klosterwasser.de

[2] staw: 31. decembra 2023; am-klosterwasser.de

[digit-3] 3,0 ^3,1 Ralbicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)

[4] Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 100. → wšě wjeski

[5] Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 251. [269 wobydlerjow, z nich 168 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 7 z pasiwnymi, 63 serbskich dźěći a młodostnych, 31 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

[2]

[3]

[1]

[4]

[5]