Konjecy (Ralbicy-Róžant)
Konjecy (němsce Cunnewitz) su wjes z 295 wobydlerjemi[2] w srjedźišću hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słušeja ke gmejnje Ralbicy-Róžant a leža 136 m nad mórskej hładźinu na prawym boku Klóšterskeje wody w serbskich Delanach. Hač do lěta 1974 běchu Konjecy samostatna gmejna, po tym wjesny dźěl Ralbic.
| ||
gmejna: | Ralbicy-Róžant | |
zagmejnowanje: | 1974 (do Ralbic) | |
wobydlerstwo: | 295 (31. decembra 2024)[1] | |
wysokosć: | 136 metrow n.m.hł. | |
51.32305555555614.234722222222136
| ||
póstowe čisło: | 01920 | |
předwólba: | 035796 | |
![]() Powětrowy wobraz Konjec (2018) | ||
wikidata: Konjecy (Q160608)
|
Geografija
wobdźěłaćSusodne wjeski su ke Kulowej słušaca Koćina na sewjeru, Trupin (gmejna Rakecy) na wuchodźe, Ralbicy na juhu a Šunow na zapadźe.
Ležownostne mjena
wobdźěłaćMichał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena w Konjecach: Wumjeńki, Rune wsy, Załužk, Pod hocholcom, Pjecwišća, W hozdźu, Brody, Wěry, Po šesća (w Pošesćach), Po štyrjom, Jabłońka, Kročišća, Kuty, Chmjelnica, Łučiny, Jězorcy, Šipje, Mroka, Wuhońska hola, Na łuhach.[3]
Stawizny
wobdźěłaćPrěnje historiske naspomnjenje jako Kvnewiz je z lěta 1264. Ležownostne knjejstwo wukonješe přez lětstotki klóšter Marijina hwězda. Cyrkwinsce słušachu Konjecy do wutworjenja Ralbičanskeje wosady w lěće 1716 do Chrósćic.[4]
Po Wienskim kongresu lěta 1815 přińdźe susodna Koćina kaž cyły sewjer Hornjeje Łužicy k Pruskej, Konjecy same wostachu pak sakske. Hranica běžeše hač do lěta 1945 njedaloko wot modlerskeho stołpa „Mortwa holčka“ při puću mjez woběmaj wsomaj.
Wobydlerstwo
wobdźěłaćW lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 211 bjez wuwzaća serbskich wobydlerjow.[5] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot hišće 78,6 %.[6]
Dźensa su Konjecy po wobydlerstwje druhi najwjetši wjesny dźěl gmejny Ralbicy-Róžant.
Žórła
wobdźěłać- ↑ staw: 31. decembra 2024; am-klosterwasser.de
- ↑ staw: 31. decembra 2024; am-klosterwasser.de
- ↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 24 (digitalizat).
- ↑ Konjecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 96. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 251. [248 wobydlerjow, z nich 135 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 2 z pasiwnymi, 58 serbskich dźěći a młodostnych, 53 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
Literatura
wobdźěłać- Pawoł Rota: Konjecy – stare burske sydlišćo w Delanach. W Serbskej protyce 1991, str. 93–95