Kilija (ukrainsce Кiлiя; rumunsce Chilia; rusce Килия) je město w Odesaskej oblasći na samym juhu Ukrainy.

Kilija
swójske mjeno Кiлiя
Kilija na karće Ukrainy
Kilija na karće Ukrainy
DEC
Wopon
wopon
wopon
Zakładne daty
stat Chorhoj Ukrainy Ukraina
oblasć Chorhoj Odesaskeje oblasće Odesa
wysokosć 3 metry n.m.hł.
přestrjeń 19,5 km²
wobydlerstwo 20.060 (2016)
hustosć zasydlenja 1.028,7 wob./km²
póstowe čisło 68300—68303
předwólba (+380) 4843
Wobdźěłać
p  d  w
45.46666666666729.233333333333
Kilija w 15. lětstotku

Leži při lěwym brjoze Dunaja w historiskej Besarabskej něhdźe 200 kilometrow juhozapadnje Odesy.

Ma něhdźe 20 tysac wobydlerjow.[1]

Město bě hižo w 11. lětstotku wuznamne bycantiniske wikowanišćo a steješe wot 1352 do 1368 pod kontrolu Genuwy. Jako wuchadźišćo wažnych wikowanskich pućow do Moldawskeje, Pólskeje a Madźarskeje je so wo Kiliju husto wojowało. Spočatk 15. lětstotka běše pod moldawskim knjejstwom, ale 1448 móžachu Madźarojo město dobyć. W lěće 1465 dobychu moldawscy wjerchojo Kiliju wróćo a 1484 přewzachu Osmanojo město. 1790 zamó Ruske carstwo město dobyć, w lěće 1856 přińdźe pak po Pariskim měrowym zrěčenju do Rumunskeje. Hižo 1878 dóstachu Rusojo Kiliju z cyłym Budźakom wróćo. Mjez 1918 a 1940 a znowa w Druhej swětowej wójnje słušeše znowa do Rumunskeje a wot 1945 je dźěl Ukrainy.

  1. Чисельнiсть наявного населення Украïни на сiчня 2016 року, Державна служба статистики Украïни, str. 59

Literatura

wobdźěłać
  • Кiлiя // Енциклопедія сучасної України : у 30 т. / ред. кол. І. М. Дзюба [та ін.] ; НАН України, НТШ, Координаційне бюро енциклопедії сучасної України НАН України. — К., 2003¬–2016. — ISBN 944-02-3354-X.
  • Кiлiя// Енциклопедія історії України : у 10 т. / редкол.: В. А. Смолій (голова) та ін. ; Інститут історії України НАН України. — К. : Наук. думка, 2007. — Т. 4 : Ка — Ком. — С. 323. — ISBN 978-966-00-0692-8.
  Commons: Kilija – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije