Bilhorod-Dnistrowskyj
Bilhorod-Dnistrowskyj (ukrainsce Бiлгород-Днiстровський; rusce Белгород-Днестровский/Bjelgorod-Dnjestrowskij; rumunsce Cetatea Albă; turkowsce Akkerman; do 1944 – Akkerman) je město w Odesaskej oblasći na juhu Ukrainy. Leži něhdźe 45 kilometrow juhozapadnje Odesy při zapadnym brjoze Dnjesterskeho limana, zaliwa Dnjestra. Přistawne město nadeńdźe so 18 kilometrow zdalene wot Čorneho morja a ma něhdźe 50 tysac wobydlerjow.[1]
swójske mjeno | Бiлгород-Днiстровський | ||
| |||
Wopon a chorhoj | |||
---|---|---|---|
| |||
Zakładne daty | |||
stat | Ukraina | ||
oblasć | Odesa | ||
wysokosć | 28 metrow n.m.hł. | ||
přestrjeń | 31 km² | ||
wobydlerstwo | 50.131 (2016) | ||
hustosć zasydlenja | 1.617,1 wob./km² | ||
póstowe čisło | 67700 — 67719 | ||
předwólba | (+380) 4849 | ||
Stawizny
wobdźěłaćHižo w šestym lětstotku do Chrystusa załoži so na tutym městnje kolonija ioniskeho města Milet pod mjenom Tyras, kotraž wobsteješe hač do štwórteho lětstotka do Chrystusa. Wokolina bě wobsydlena wot thrakiskich, sarmatiskich a skythiskich kmjenow. W lěće 105 dobychu Romjenjo tutu kónčinu a załožichu prowincu Dacia. Pozdźišo sta so město při wuliwje Dnjestra ze zepěranišćom romskeje floty. Za čas pućowanja ludow so město zniči. Pozdźišo so wot wuchodosłowjanskich Tiwercow pod mjenom Bjelgorod zaso natwari, bu pak wot Tatarow znowa zničene. Po lěće 1261 załoži Genua tu wikowanski přistaw Maurocastro, kotryž bu w 14. lětstotku wot moldawskich wjerchow do twjerdźizny wutwarjeny. 1484 přińdźe hromadźe z Kiliju při Dunaju pod kontrolu Osmanow a rěkaše nětko Akkerman.
Hakle 1812 přińdźe twjerdźizna po Bukarestskim měrje k Ruskemu carstwu a steješe hač do lěta 1918 pod ruskim knjejstwom. Wot 1918 do 1940 a znowa za čas Druheje swětoweje wójny słušeše do Rumunskeje.
Žórła
wobdźěłać- ↑ Чисельнiсть наявного населення Украïни на сiчня 2016 року, Державна служба статистики Украïни, str. 58
Literatura
wobdźěłać- Akkerman// Encyclopædia Britannica, 1911
- Аккерман, город// Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
Wotkazaj
wobdźěłaćAnanjiw |
Arcyz |
Balta |
Bereziwka |
Bilhorod-Dnistrowskyj |
Biljajiwka |
Bolhrad |
Čornomorsk |
Izmajil |
Južne |
Kilija |
Kodyma |
Odesa |
Podilsk |
Reni |
Rozdilna |
Tatarbunary |
Teplodar |
Wylkowe
Sydlišća měšćanskeho typa
Awanhard |
Berezyne |
Borodino |
Cebrykowe |
Dobroslaw |
Chlibodarske |
Iwaniwka |
Ljubašiwka |
Lymanske |
Mykolajiwka |
Nowi Biljari |
Okny |
Oleksandriwka |
Owidiopol |
Petriwka |
Radisne |
Rauchiwka |
Sarata |
Sawran |
Serhijiwka |
Serpnewe |
Slobidka |
Suworowe |
Šyrjajewe |
Tajirowe |
Tarutyne |
Čornomorske |
Welyka Mychajliwka |
Welykodolynske |
Zachariwka |
Zatoka |
Zatyššja |
Zelenohirske