Palow

wjes w Hornjej Łužicy; gmejnski dźěl Zemic-Tumic

Palow (němsce Pohla) je wjes ze 143 wobydlerjemi[2] na juhu hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słuša wot lěta 1994 ke gmejnje Zemicy-Tumicy a leži mjez 270 a 315 m nad mórskej hładźinu na wyšinje mjez dolinomaj Klóšterskeje a Slěborneje wody. Hač do lěta 1936 bě Palow samostatna gmejna a po tym najprjedy dźěl gmejny Palow-Stachow.

Palow
Pohla
Połoženje Palowa na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Palowa na karće Hornjeje Łužicy
DEC
gmejna: Zemicy-Tumicy
zagmejnowanje: 1936 (do Palowa-Stachowa)
wobydlerstwo: 143 (9. meje 2011)[1]
wysokosć: 270–315 metrow n.m.hł.
51.16444444444414.2225270–315
póstowe čisło: 01877
předwólba: 03594
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Palowčan/-ka
adjektiw:
Palowski
skłonowanje:
Palowa, Palowej, Palow, Palowom, w Palowje
Stary Palowski hród
Stary Palowski hród

Stary Palowski hród

Susodne wjeski su Ledźborecy (gmejna Porchow) na sewjeru, Stachow na wuchodźe a k Biskopicam słušacy Šumborn na juhozapadźe.

Sydlerskostawiznisce je Palow lěsny łanowc. Prěnje historiske naspomnjenje jako knježe sydło Palow je z lěta 1276.[3]

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 213 wobydlerjow, z nich 40 Serbow (19 %).[4] Arnošt Černik ličeše 1956 jenož hišće 1 % wobydlerstwa gmejny jako serbske.

Palow ma wot 16. lětstotka sem swójsku ewangelsku wosadu, kotrejž přisłušeja tež Šumbornscy a Stachowscy protestanća. Hač do lěta 1895 prědowaše so tam tež w serbskej rěči.

  • Korla Awgust Jenč (1828–1895) – rěčespytnik, literarny stawiznar, Palowski farar mjez 1855 a 1895
  • Jan Langa (1669–1727) – farar, kulturny prócowar; rodźeny w Palowje
  1. staw: 9. meje 2011; Wuslědki censusa 2011 za Zemicy-Tumicy
  2. staw: 9. meje 2011; Wuslědki censusa 2011 za Zemicy-Tumicy
  3. Palow w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  4. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 58. → wšě wjeski
  Commons: Palow – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije