Móst (gmejna)
Móst (němsce Heinersbrück[2]) je delnjołužiska gmejna w Braniborskej. Ma někak šěsć stow wobydlerjow a słuša do připóznateho sydlenskeho ruma Serbow w Braniborskej. Móst je dźěl Picnjanskeho hamta.
Wopon | ||
---|---|---|
| ||
Zakładne daty | ||
stat | Němska | |
zwjazkowy kraj | Braniborska | |
wokrjes | Sprjewja-Nysa | |
wysokosć | 62 metrow n.m.hł. | |
přestrjeń | 23,98 km² | |
wobydlerstwo | 590 (31. dec 2021)[1] | |
hustosć zasydlenja | 25 wob. na km² | |
póstowe čisło | 03185 | |
předwólba | (+49) 035601 | |
awtowa značka | SPN, FOR, GUB, SPB | |
Politika a zarjadnistwo | ||
adresa | Šulska 6 03185 Picnjo | |
Połoženje w Braniborskej | ||
wikidata: Móst (Q574750)
|
Geografija
wobdźěłaćMóst leži we wokrjesu Sprjewja-Nysa njedaloko wot hranicy mjez Němskej a Pólskej we wysokosći 62 metrow nad mórskej hładźinu. Mjezuje na juhowuchodźe z Baršćom, na juhozapadźe z Choćebuzom, na zapadźe z Gatojcami a na sewjerowuchodźe z Janšojcami. We wuchodnej połojcy gmejny nadeńdźe so Janšojska brunicowa jama.
Přez Móst ćeče rěčka Małksa.
Do gmejny słuša wjesny dźěl Groźišćo (wot 2003) kaž tež wobydlene městna Wutwarki, Radowiza (wot 1950) a Zawóda.
Stawizny
wobdźěłaćWjeska naspomni so k prěnjemu razej pisomnje w lěće 1411 jako Henrichsbrugk („Henrichowy móst“). Mjeno poćahowaše so na přez Małksu wjedźacy móst. Po sydlišćowej formje je Móst dołhi dróhowc. Wot lěta 1462 słušeše wjes jako dźěl Picnjanskeho knjejstwa do Braniborskeho kurwjerchowstwa.
Wobydlerstwo
wobdźěłaćPřez lětstotki běše wobydlerstwo Mosta nimale bjez wuwzaća serbskorěčne. Po Mukowej statistice z 1880tych lět běchu tehdy wot cyłkownje 632 wobydlerjow 624 Serbow a jenož wósom Němcow.[3] Tež po Druhej swětowej wójnje rěčeše hišće wjetšina Mósćanarjow serbsce – 74,5 % w lěće 1956.[4] Móst bě tehdy jedna z najwjetšich zwostawacych serbskich wsow w Delnjej Łužicy.
Žórła
wobdźěłać- ↑ Ludnosć w Braniborskej po gmejnach dnja 31. decembra 2021 na statistik-berlin-brandenburg.de
- ↑ Wejsne mjenja Dolna Łužyca (delnjoserbsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995. [868 wobydlerjow, z nich 528 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 3 z pasiwnymi, 116 serbskich dźěći a młodostnych, 221 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
Wotkazaj
wobdźěłać- Móst w datowej bance delnjoserbskich městnych mjenow na dolnoserbski.de (delnjoserbsce)
Baršć (Forst) |
Bórkowy (Burg) |
Brjazyna (Briesen) |
Cersk (Tschernitz) |
Derbno (Döbern) |
Derbno (Schenkendöbern) |
Dešno-Strjažow (Dissen-Striesow) |
Dolina Nysy a Małksy (Neiße-Malxetal) |
Drjenow (Drehnow) |
Drjowk (Drebkau) |
Feliksowy Jazor (Felixsee) |
Gatojce (Teichland) |
Gołkojce (Kolkwitz) |
Góry (Guhrow) |
Grodk (Spremberg) |
Gubin (Gubin) |
Hochoza (Drachhausen) |
Janšojce (Jänschwalde) |
Jemjelica-Źěwink (Jämlitz-Klein Düben) |
Kopańce (Neuhausen/Spree) |
Łukojce (Wiesengrund) |
Móst (Heinersbrück) |
Picnjo (Peitz) |
Smogorjow-Prjawoz (Schmogrow-Fehrow) |
Tśěšojce-Žymjerojce (Groß Schacksdorf-Simmersdorf) |
Turjej (Tauer) |
Turnow-Pśiłuk (Turnow-Preilack) |
Wjelcej (Welzow) |
Wjerbno (Werben)
Hamty:
Bórkowy |
Derbno-kraj |
Picnjo |