Dyrbach

**Dyrbach**
Dürrbach
gmejna:	Hamor
zagmejnowanje:	1973 (do Klětnoho)
wobydlerstwo:	75 (30. nowembra 2020)
přestrjeń:	8,533 km²
wysokosć:	133 metrow n.m.hł.
	51.36083333333314.615277777778133 Koordinaty: 51° 21′ 39″ S, 14° 36′ 55″ W
póstowe čisło:	02943
předwólba:	035895
	wobydler/ka:; Dyrbachčan/-ka
	adjektiw:; Dyrbachski
	skłonowanje:; Dyrbacha, Dyrbachej, Dyrbach, Dyrbachom, w Dyrbachu
	wikidata: Dyrbach (Q162675)

Dyrbach (němsce Dürrbach) je wjeska w sewjeru sakskeho wokrjesa Zhorjelc, kotraž słuša k Hamorej. Leži něhdźe połdra kilometra sewjerowuchodnje Klětnoho we wysokosći wot 133 m nad mórskej hładźinu a ma 75 wobydlerjow.^[2]

StawiznyWobdźěłać

Prěnje historiske naspomnjenje jako Durrebach^[3] je z lěta 1362. W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 165 wobydlerjow, mjez nimi 161 Serbow (98 %).^[4] Arnošt Černik zwěsći 1956 serbski podźěl wobydlerstwa wot hišće 61,3 %.^[5]

Hlej težWobdźěłać

Kulturne pomniki w Dyrbachu

LiteraturaWobdźěłać

Dürrbach/Dyrbach mit Thomaswalde. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 178sl.

ŽórłaWobdźěłać

↑ staw: 30. nowembra 2020; Podaća Hamorskeje gmejny na swojej webstronje
↑ 30. nowembra 2020; Podaća Hamorskeje gmejny na swojej webstronje
↑ Dyrbach w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 116. → wšě wjeski
↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 254. [191 wobydlerjow, z nich 62 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 35 z pasiwnymi, 20 serbskich dźěći a młodostnych, 74 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

Gmejnske dźěle Hamora

[1] staw: 30. nowembra 2020; Podaća Hamorskeje gmejny na swojej webstronje

[2] 30. nowembra 2020; Podaća Hamorskeje gmejny na swojej webstronje

[digit-3] Dyrbach w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)

[4] Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 116. → wšě wjeski

[5] Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 254. [191 wobydlerjow, z nich 62 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 35 z pasiwnymi, 20 serbskich dźěći a młodostnych, 74 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

[2]

[1]

[3]

[4]

[5]