Wukrančicy

wjes w Zhorjelskim wokrjesu, gmejnski dźěl Wysokeje Dubrawy

Wukrančicy (němsce Weigersdorf) su wjes we wuchodosakskim wokrjesu Zhorjelc a słušeja wot 1995 ke gmejnje Wysoka Dubrawa. Leža 167 m nad mórskej hładźinu a maja 375 wobydlerjow.[2] Wjes je sydło starolutherskeje wosady St. Trinitatis.

Wukrančicy
Weigersdorf
Połoženje Wukrančic na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Wukrančic na karće Hornjeje Łužicy
DEC
gmejna: Wysoka Dubrawa
zagmejnowanje: 1995
wobydlerstwo: 375 (31. decembra 2022)[1]
přestrjeń: 8,14 km²
wysokosć: 167 metrow n.m.hł.
51.26388888888914.645833333333167
póstowe čisło: 02906
předwólba: 035932
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Wukrančan/-ka
adjektiw:
Wukrančanski
skłonowanje:
Wukrančic, Wukrančicam, Wukrančicy, Wukrančicami, we Wukrančicach
Serbski napis při Wukrančanskej cyrkwi
Serbski napis při Wukrančanskej cyrkwi

Serbski napis při Wukrančanskej cyrkwi

Susodne wjeski su Lipinki na sewjerowuchodźe, Hornje Brusy na juhowuchodźe, Zubornica na juhu a Dubo na sewjerozapadźe.

 
Cyrkej we Wukrančicach

Prěnje historiske naspomnjenje jako Wecnandisdorff je z lěta 1334.[3] Mjez 1848 a 1854 bě Jan Kilian z Wukrančanskim fararjom. Wosada słušeše w tym času k srjedźišćam starolutherskeje cyrkwje w južnych kónčinach Pruskeje a k wuchadźišćam serbskeho wupućowanja do Ameriki.

Wobydlerstwo

wobdźěłać

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 625 wobydlerjow, mjez nimi 530 Serbow (85 %).[4] Arnošt Černik zwěsći 1956 serbski podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 25,4 %.[5] Při starolutherskej cyrkwi a při starej šuli nadeńdu so hišće serbske napisy.

Wukrančicy maja dwaj kěrchowaj, starolutherski zady cyrkwje a gmejnski při južnej kromje wsy.

  • Handrij Dučman (1808–1892) – wučer a kantor we Wukrančicach; pochowany na tamnišim kěrchowje
  • Jan Kilian (1811–1884) – farar, basnik, kěrlušer a nawjedowar wupućowarjow do Ameriki; 1848–54 farar we Wukrančicach
  • Matej Urban (1846–1931) – farar, kěrlušer, basnik a přełožowar; 1875–1902 farar starolutherskeje wosady, pochowany na Wukrančanskim kěrchowje

Literatura

wobdźěłać
  • Weigersdorf/Wukrančicy. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 306–308.


  1. staw: 31. decembra 2022; podaća zarjadniskeho zwjazka Dźěže
  2. 31. decembra 2022; podaća zarjadniskeho zwjazka Dźěže
  3. Wukrančicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  4. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 122. → wšě wjeski
  5. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 254. [1045 wobydlerjow, z nich 200 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 29 z pasiwnymi, 36 serbskich dźěći a młodostnych, 780 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
  Commons: Wukrančicy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije