Wotrowske hrodźišćo
Wotrowske hrodźišćo je jedne z najwjetšich a najlěpje wobchowanych srjedźowěkowskich wobtwjerdźenjow w Hornjej Łužicy a cyłej Sakskej. Dla swojeho archeologiskeho wuznama mjenuje so druhdy tež Sakska Troja.
Geografija wobdźěłać
Hrodźišćo nadeńdźe so w Budyskim wokrjesu při wuchodnej kromje Wotrowa při prawym brjoze Klóšterskeje wody, kotraž je na třoch bokach wobdawa. Je někak 250 metrow dołhe a 180 metrow šěroke. Na wuchodnym boku steji samotny burski statok, kotryž słuša k Nowemu Městačku.
Stawizny wobdźěłać
Wotrowske hrodźišćo bu najskerje za čas Billendorfskeje kultury we 8. abo 7. lětstotku do Chrystusa natwarjene a słužeše škitej wokolneje ludnosće we wójnskich časach. Na hrodźišću samym kaž tež we wokolinje namakachu so wjacore objekty z bronzoweje doby. W 9. a 10. lětstotku bu za čas němskeje kolonizacije tež wot Milčanow wužiwane. W 11. a 12. lětstotku wutwari so hrodowy nasyp z kamjentnej murju a w 13. lětstotku bu wěža na najwyšim dypku přidata. Tež nowym knježićelam bě hrodźišćo wažne zepěranišćo při puću z Mišna do Hodźija a Budyšina.
K prěnim, kiž hrodźišćo archeologisce přepytowachu, słušeše tehdyši Wotrowski farar Jurij Křižank (1868–1938), kiž załoži ze swojich namakankow mały muzej.
Kaž Kopšinjanske hrodźišćo wužiwa so tež Wotrowske sčasami za kulturne zarjadowanja, předewšěm dźiwadłowe předstajenja, ale tež koncerty, čitanja a skawtske lěhwa.
Literatura wobdźěłać
- Pawoł Šołta: Wotrow. Łužiska Troja. Budyšin 1922.