Wynohradiw
Wynohradiw (ukrainsce Виноградiв; madźarsce Nagyszőlős; rumunsce Seleușu Mare, rusinsce Севлюш/Sewljuš) je město w Zakarpatskej oblasći na juhozapadźe Ukrainy, při hranicy z Madźarskej a Rumunskej. Leži při rěce Tysa něhdźe 105 kilometrow juhowuchodnje Užhoroda.
swójske mjeno | Виноградiв | |
| ||
Wopon | ||
---|---|---|
| ||
Zakładne daty | ||
stat | Ukraina | |
oblasć | Zakarpatska | |
wysokosć | 134 metrow n.m.hł. | |
wobydlerstwo | 25.543 (2016) | |
póstowe čisło | 90300 | |
předwólba | (+380) 3143 | |
Ma něhdźe 25 tysac wobydlerjow[1] a madźarsku mjeńšinu wot někak 15 %.
Stawizny
wobdźěłaćSydlišćo naspomni so prěni raz w lěće 1262 jako Zceuleus, jako dósta wot madźarskeho krala měšćanske prawa. Hač do lěta 1919 słušeše do Madźarskeje a mjez wójnomaj do awtonomneje Zakarpatskeje w Čěskosłowakskej. Wot lěta 1945 je dźěl Ukrainy.
W lěće 1910 běchu 29 % wobydlerstwa židowskeje wěry. Židowska ludnosć bu w běhu holocausta zwjetša zamordowana.
Žórła
wobdźěłać- ↑ Чисельнiсть наявного населення Украïни на сiчня 2016 року, Державна служба статистики Украïни, str. 35
Literatura
wobdźěłać- Вербиленко Г. А, Виноградiв, Енциклопедія історії України : у 10 т. / редкол.: В. А. Смолій (голова) та ін. ; Інститут історії України НАН України. — К. : Наук. думка, 2003. — Т. 1 : А — В. — С. 510. — ISBN 966-00-0734-5.
- Матола І. В., Григора Є, Виноградiв// Енциклопедія сучасної України : у 30 т. / ред. кол. І. М. Дзюба [та ін.] ; НАН України, НТШ, Координаційне бюро енциклопедії сучасної України НАН України. — К., 2005. — Т. 4 : В — Вог. — С. 419—420. — ISBN 966-02-3354-X.
Wotkazaj
wobdźěłaćBerehowe |
Čop |
Chust |
Iršawa |
Mukačewo |
Perečyn |
Rachiw |
Swaljawa |
Tjačiw |
Užhorod |
Wynohradiw
Sydlišća měšćanskeho typa
Batjowo |
Buštyno |
Dubowe |
Jassinja |
Kobylecka Poljana |
Kolčyno |
Korolewo |
Mižhirja |
Serednje |
Solotwyno |
Tereswa |
Čynadijowo |
Ust-Čorna |
Welykyj Bereznyj |
Welykyj Byčkiw |
Wolowec |
Wylok |
Wyškowo |
Ždenijewo