Lubhozdź
Lubhozdź (němsce Liebegast) je wjes ze 143 wobydlerjemi[2] na sewjeru hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słuša ke gmejnje Wóslink a leži 142 m nad mórskej hładźinu. Běše hač do lěta 1950 samostatna gmejna, po tym najprjedy wjesny dźěl Sulšec a wot lěta 1994 dźěl Wóslinčanskeje gmejny. Hospodarsce wažne je wudobywanje šěrawca we wokolinje wsy.
| |||||
| gmejna: | Wóslink | ||||
| zagmejnowanje: | 1950 (do Sulšec) | ||||
| wobydlerstwo: | 143 (1. julija 2020)[1] | ||||
| wysokosć: | 142 metrow n.m.hł. | ||||
51.36194444444414.197222222222142
| |||||
| póstowe čisło: | 01920 | ||||
| předwólba: | 035792 | ||||
| wotwodźene słowa: |
| ||||
wikidata: Lubhozdź (Q10726690)
| |||||
Susodne wjeski su ke Kulowej słušacy Dubrjenk na sewjeru, Salow na wuchodźe, Sulšecy na juhowuchodźe, Skaskow na juhozapadźe a Wóslink na zapadźe.
Stawizny
wobdźěłaćPrěnje historiske naspomnjenje jako Lubegast je z lěta 1419. Ležownostne knjejstwo wukonješe w lěće 1777 Skaskowske ryćerkubło.[3] Po Wienskim kongresu 1815 připadny wjes Pruskej a nowa hranica ze Sakskej běžeše přez haty při južnej kromje Lubhozdźa.
W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 99 wobydlerjow, mjez nimi 92 Serbow (93 %).[4] Ewangelscy Lubhozdźenjo přisłušeja Wóslinčanskej wosadźe, katolscy Kulowskej.
Literatura
wobdźěłać- Helmut Faßke, Siegfried Michalk: Sorbische Dialekttexte VI. Weißig und Lieske, Kreis Kamenz, mit Liebegast, Kreis Hoyerswerda. VEB Domowina-Verlag, Bautzen 1968 [139 str.]
Žórła
wobdźěłać- ↑ staw: 1. julija 2020; gmejnske zarjadnistwo Wóslink; [1]
- ↑ staw: 1. julija 2020; gmejnske zarjadnistwo Wóslink; [2]
- ↑ Lubhozdź w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 92. → wšě wjeski
