Beno Budar

serbski lyrikar, prozaist, wudawaćel a přełožowar

Beno Budar (* 19. měrca 1946 w Kulowje, ✝ 8. oktobra 2023 w Hornim Hajnku) bě serbski lyrikar, prozaist, wudawaćel a přełožowar.

Beno Budar (2013)

Narodźi so w Kulowje jako syn serbskeje maćerje a sowjetskeho wojaka. Po tym zo wopytowaše šule w Kulowje, Dobrošicach, Ralbicach a Konjecach, poda so 1960 na Serbsku rozšěrjenu wyšu šulu w Małym Wjelkowje. Po maturje studowaše wot 1964 do 1969 slawistiku na Karla Marxowej uniwersiće w Lipsku. Přidatnje absolwowa mjez 1967 a 1968 dźělny studij rusistiki w Rostowje nad Donom. Wot lěta 1969 bě lektor za beletristiku w Ludowym nakładnistwje Domowina.

Za čas politiskeho přewróta 1989/90 angažowaše so Budar hromadźe z mandźelskej Ludmilu w opozicionelnej Serbskej narodnej zhromadźiznje. Prěnje zetkanja wotměwachu so w Budarjec Budyskim bydlenju. Jako załoženski čłon Zwjazka serbskich wuměłcow wobdźěleše so mjez druhim tež prawidłownje na Swjedźenjach serbskeje poezije.

Wot 1990tych lět běše Budar redaktor Płomjenja a wot 1994 tež zamołwity za delnjoserbske wudaće Płomje. Wot 1998 nawjedowaše Róžeńčanski kružk pisacych.

Beno Budar bydleše w Hornim Hajnku. Jeho starši syn je direktor Załožby za serbski lud Jan Budar.

Wozjewjenja (wuběr)

wobdźěłać
  • Mikus a Dajkus (1978)
  • Spać w meji měli zakazać (1983)
  • Wokomiki słónca (2001)
  • Serbska poezija 38 – Beno Budar (2009)
  • Dźens sym połsta dubow sadźił (2011)
  • W susodstwje makrelow (1979)
  • Tež ja mějach zbožo (2006)
  • Sym měła tajki strach (2013)
  • Na křižerjach (1985)

Přełožki

wobdźěłać
  • L. N. Tolstoj: Tři mjedwjedźe (1970)
  • A. Sobolew: Njewjedrowa stepa (1971)
  • R. Kaz, E. Sazonow: Třo musketěrojo (1972)
  • Č. Ajmatow: Brězyčka moja w čerwjenym rubišku (1973)
  • W. Rozow: Njenarunajomny (1977)
  • A. a E. Fauquez: Barbarossa a kupa słónčneje róžy (1978)
  • A. Kertész: Mjeniny (1978)
  • A. Losew: Mały Herakles (1978)
  • E. Spálený, L. Zubajová: Jan, Minka a Bobik na prózdninach (1987)

Myta a wuznamjenjenja

wobdźěłać
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije