Wšědna kołmaznička
| |
| Wšědna kołmaznička (Lychnis viscaria) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Eudikotyledony Jadrowe eudikotyledony | |
| rjad: | (Caryophyllales) |
| swójba: | Nalikowe rostliny (Caryophyllaceae) |
| ród: | Kukelička[1][2] (Lychnis) |
| družina: | Wšědna kołmaznička |
| wědomostne mjeno | |
| Lychnis viscaria | |
| L. | |
Wšědna kołmaznička (Lychnis viscaria, syn.: Viscaria vulgaris Bernh., Viscaria viscosa Aschers., Silene viscaria) je rostlina ze swójby nalikowych rostlinow (Caryophyllaceae). Dalše serbske ludowe mjena su kołmaznička, lěpjate zelo, smólnička, lěpinka, čertowy kołmaz a smólna kwětka.
Wopisanje
wobdźěłaćWšědna kołmaznička je trajne zelo, kotrež docpěje wysokosć wot 30 hač 60 cm (45 cm) a šěrokosć wot 45 cm.
Stołpik pod hornimi łopjenami čornočerwjenu, lěpjatu rynčku njese.
Łopjena
wobdźěłaćŠwižne łopjena su ćmowozelene, steja w spódnjej rozetach a přećiwostejnje při stołpiku. Wone njesu lěpjate kosmy.
Kćenja
wobdźěłaćKćěje wot meje hač julija. Purpurróžojte kćenja docpěja wulkosć wot 15 hač 20 mm a steja w dlěšich, pakićojtych kwětnistwach, kotrychž hłowne hałuzy su přećiwostejne.
Stejnišćo
wobdźěłaćRosće na suchich trawnikach a suchich pastwach, holach, we swětłych kerčinach a na lěsowych kromach. Ma radšo suche, małowapnite pódy.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćWužiwanje
wobdźěłaćSorta
wobdźěłać- Splendens Plena je sorta z wjetšimi, jasnočerwjenymi, pjelnjenymi kćenjemi.
Nóžki
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 222.
- ↑ W internetowym słowniku: Lichtnelke
Žórła
wobdźěłać- Botanica, Einjährige und mehrjährige Pflanzen, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4469-1, strona 537 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 36 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
