Małsecy
Małsecy (němsce Malsitz) běchu hornjołužiska wjeska sewjernje Budyšina, kotraž bu w lětomaj 1972/73 wopušćena a potom za Budysku rěčnu zawěru dewastěrowana.
Geografija
wobdźěłaćMałsecy ležachu na lěwej stronje Sprjewje sewjernje Wownjowa, južnje Hněwsec a sewjerozapadnje Bórka.
Stawizny
wobdźěłaćPrěnje historiske naspomnjenje městna jako Malssicz pochadźa z lěta 1407.[1] Wjes bě znajmjeńša ze 17. lětstotka ze sydłom ryćerskeho kubła, kotrež namakaše so při sprjewinym mosće do směra na Bórk w sewjernym dźělu wjeski a měješe ležownostne knjejstwo nic jenož w Małsecach samych, ale tež w Bronju a Měrkowje.
W bitwje pola Budyšina dnja 20. meje 1813 nadpadnychu francoske jednotki Napoléona wot Małsec a Hněwsec sem pruske wójsko, kotrež steješe na kopcach mjez Bórkom a Delnjej Hórku. Mały drjewjany móst w Małsecach słužeše jim jako přechod přez Sprjewju.
Hač do lěta 1936 běchu Małsecy samostatna gmejna, potom buchu do susodneho Bórka zagmejnowane.
Wobydlerstwo
wobdźěłaćW lěće 1834 běchu Małsecy ze 130 wobydlerjemi srěnjowulka wjes w sprjewinej łučinje njedaloko wokrjesneho města Budyšin. Mjez wobydlerjemi běše 21 katolskich. Po statistice Arnošta Muki mějachu Małsecy w 1880tych lětach 136 wobydlerjow, wot kotrychž běchu 109 Serbow (80 %).[2] Ewangelscy a katolscy Małsečenjo přisłušachu Budyskimaj wosadomaj.
Hlej tež
wobdźěłaćŽórła
wobdźěłać- Archiv verschwundener Orte Forst/Horno: Dokumentation bergbaubedingter Umsiedlung. 2010, s. 346f.
- Frank Förster: Verschwundene Dörfer im Lausitzer Braunkohlenrevier. [=Spisy Serbskeho instituta 8] Wobdźěłane a rozšěrjene wudaće, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2014, str. 176sl, ISBN 978-3-7420-1623-2.
- ↑ Małsecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 56. → wšě wjeski
Wotkaz
wobdźěłać
Commons: Małsecy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow