Kobjelin
Kobjelin (němsce Köbeln)[1][2] je wjes na sewjerowuchodźe Hornjeje Łužicy. Leži w sakskim wokrjesu Zhorjelc při lěwym brjoze Łužiskeje Nysy a słuša wot lěta 1950 k městu Mužakow.[3]
| |||||
město: | Mužakow | ||||
zagmejnowanje: | 1950 | ||||
wobydlerstwo: | 460 | ||||
přestrjeń: | 5,315 km² | ||||
wysokosć: | 109 metrow n.m.hł. | ||||
51.5714.711944444444109
| |||||
póstowe čisło: | 02953 | ||||
předwólba: | 035771 | ||||
wotwodźene słowa: |
| ||||
Hranica mjez Hornjej a Delnjej Łužicu blisko Kobjelina | |||||
wikidata: Kobjelin (Q160507)
|
Geografija
wobdźěłaćWjes nadeńdźe so sewjernje Mužakowskeho stareho města mjez Młynskej hrjebju, z Jemjelicy pochadźacej, a Nysu na wuchodźe. Wjesne hona mjezuja na sewjeru a zapadźe z braniborskim teritorijom a na wuchodźe, za Nysu, z pólskim. Saksko-braniborska mjeza je tule zdobom historiska hranica mjez Hornjej a Delnjej Łužicu.
Kobjelin je najsewjerniše sydlišćo we wuchodnej Sakskej a z 98 metrami nad mórskej hładźinu zdobom najniši dypk Zhorjelskeho wokrjesa.
Stawizny
wobdźěłaćPrěnje pisomne naspomnjenje Kobjelina jako Gobelin abo Cobelin na karće Hornjeje Łužicy pochadźa z lěta 1590.[3] Serbske mjeno je starše hač němske a ma swój pochad najskerje w słowje kobła.[2]
Wjes słušeše přez lětstotki k Mužakowskemu stawowemu knjejstwu a steješe prěnjotnje na prawym, wuchodnym brjoze Nysy. W lěće 1815 rozsudźi so wjerch Pückler jako ležownostny knjez za přesydlenje Kobjelina na tamny pobrjóh, zo by dóstał wjace městna za swój planowany krajinowy park. Tak bu wjes na zapadny bok Nysy přeměstnjena a wostawaše tež po Druhej swětowej wójnu w Němskej.
Wobydlerstwo
wobdźěłaćPo Mukowej statistice z lětow 1884/85 rěčachu tehdy 373 wot cyłkownje 573 Kobjelinjanow serbsce (65 %).[4] Ewangelscy wobydlerjo přisłušeja Mužakowskej wosadźe.
Žórła
wobdźěłać- ↑ Filip Rězak: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. L. A. Donnerhak, Budyšin 1920 (digitalizat).
- ↑ 2,0 2,1 Jurij Kral: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje rěče. Maćica Serbska, Budyšin 1927.
- ↑ 3,0 3,1 Kobjelin w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski