Gołynk
Gołynk (němsce Gallinchen) je měšćanski dźěl Choćebuza w braniborskej Delnjej Łužicy. Ma něhdźe 2.500 wobydlerjow a nadeńdźe so na juhu Choćebuza při lěwym brjoze Sprjewje. Přez Gołynk běžitej zwjazkowa dróha 97 a awtodróha 15 (Błóta–Baršć).
| |||||
| město: | Choćebuz | ||||
| zagmejnowanje: | 2003 | ||||
| wobydlerstwo: | (31. decembra 2015)[1] | ||||
| přestrjeń: | 5,5 km² | ||||
| wysokosć: | 79 metrow n.m.hł. | ||||
51.709314.357179
| |||||
| póstowe čisło: | 03051 | ||||
| předwólba: | 0355 | ||||
| wotwodźene słowa: |
| ||||
 Něhdyša wjesna šula w Gołynku, dźensniši muzej | |||||
wikidata: Gołynk (Q24003323)
| |||||
Wjes naspomni so prěni raz w lěće 1421. We 1880tych lětach běše Gołynk po statistice Arnošta Muki ryzy serbska wjes z 375 wobydlerjemi.[2] 70 lět pozdźišo namakaše Arnošt Černik jenož hišće dweju rěčnikow serbšćiny.[3]
Ke Gołynkej słuša Radlikojski młyn při Sprjewi.
Wosobiny
wobdźěłać- Herbert Nowak (1916–2011), serbski farar a awtor; narodźeny w Gołynku
Žórła
wobdźěłać- ↑ staw: 31. decembra 2015; cottbus.de
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 245. [1304 wobydlerjo, z nich 2 dorosćenaj z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 1 z pasiwnymi, 0 serbskich dźěći a młodostnych, 1301 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
Wotkazaj
wobdźěłać
Commons: Gallinchen/Gołynk – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow- Gołynk w datowej bance delnjoserbskich městnych mjenow na dolnoserbski.de (delnjoserbsce)
Depsk (Döbbrick) | Dešank (Dissenchen) | Gogolow (Groß Gaglow) | Gołynk (Gallinchen) | Grodkojske pśedměsto (Spremberger Vorst.) | Chmjelow (Schmellwitz) | Kibuš (Kiekebusch) | Knorawa (Sachsendorf) | Kórjeń (Kahren) | Módłej (Madlow) | Rogeńc (Branitz) | Rogozno (Willmersdorf) | Srjejź (Stadtmitte) | Strobice (Ströbitz) | Škódow (Skadow) | Zaspy (Saspow) | Žandow (Sandow) | Žylow (Sielow) | Žylowk (Merzdorf)