Škódow

měšćanski dźěl Choćebuza

Škódow (němsce Skadow) je wjes a wot lěta 1994 měšćanski dźěl Choćebuza w braniborskej Delnjej Łužicy. Ma něhdźe pjeć stow wobydlerjow a nadeńdźe so sewjernje Choćebuskeho stareho města při lěwym brjoze Sprjewje. Susodne wjeski su Depsk na sewjeru, Rogozno na wuchodźe a Zaspy na juhu.

Škódow
Skadow
Połoženje na karće Delnjeje Łužicy
Połoženje na karće Delnjeje Łužicy
DEC
město: Choćebuz
zagmejnowanje: 1974 (do Depska)
wobydlerstwo: 515 (31. decembra 2015)[1]
přestrjeń: 4,6 km²
wysokosć: 65 metrow n.m.hł.
51.8044614.3535365
póstowe čisło: 03054
předwólba: 0355
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Škódowaŕ/-ka
adjektiw:
škódojski
skłonowanje:
, tam, Škódow, , tam
Statok při Hłownej dróze
Statok při Hłownej dróze

Statok při Hłownej dróze

Wjes naspomni so prěni raz w lěće 1407. W lěće 1889 załoži farar Matej Bogumił Broniš serbske spěwne towarstwo w Škódowje.

Wobydlerstwo

wobdźěłać

Po Mukowej Statistice Łužiskich Serbow rěčachu srjedź 1880tych lět wšitcy 324 Škódowčenjo delnjoserbsce.[2]

  • Alfred Měškank (1927–2016), sorabist, wučer, přełožowar a awtor; bydleše w Škódowje
  1. staw: 31. decembra 2015; cottbus.de
  2. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
  Commons: Škódow – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
  • Škódow w datowej bance delnjoserbskich městnych mjenow na dolnoserbski.de (delnjoserbsce)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije