Škódow
|
Tutón zapisk zaběra so z měšćanskim dźělom Choćebuza. Za wotbagrowanu wjes pola Złeho Komorowa hlej Škódow (Halštrowska Hola). |
Škódow (němsce Skadow) je wjes a wot lěta 1994 měšćanski dźěl Choćebuza w braniborskej Delnjej Łužicy. Ma něhdźe pjeć stow wobydlerjow a nadeńdźe so sewjernje Choćebuskeho stareho města při lěwym brjoze Sprjewje. Susodne wjeski su Depsk na sewjeru, Rogozno na wuchodźe a Zaspy na juhu.
| |||||
město: | Choćebuz | ||||
zagmejnowanje: | 1974 (do Depska) | ||||
wobydlerstwo: | 515 (31. decembra 2015)[1] | ||||
přestrjeń: | 4,6 km² | ||||
wysokosć: | 65 metrow n.m.hł. | ||||
51.8044614.3535365
| |||||
póstowe čisło: | 03054 | ||||
předwólba: | 0355 | ||||
wotwodźene słowa: |
| ||||
Statok při Hłownej dróze | |||||
wikidata: Škódow (Q11061091)
|
Stawizny
wobdźěłaćWjes naspomni so prěni raz w lěće 1407. W lěće 1889 załoži farar Matej Bogumił Broniš serbske spěwne towarstwo w Škódowje.
Wobydlerstwo
wobdźěłaćPo Mukowej Statistice Łužiskich Serbow rěčachu srjedź 1880tych lět wšitcy 324 Škódowčenjo delnjoserbsce.[2]
Wosobiny
wobdźěłać- Alfred Měškank (1927–2016), sorabist, wučer, přełožowar a awtor; bydleše w Škódowje
Žórła
wobdźěłać- ↑ staw: 31. decembra 2015; cottbus.de
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
Wotkazaj
wobdźěłać- Škódow w datowej bance delnjoserbskich městnych mjenow na dolnoserbski.de (delnjoserbsce)
Depsk (Döbbrick) | Dešank (Dissenchen) | Gogolow (Groß Gaglow) | Gołynk (Gallinchen) | Grodkojske pśedměsto (Spremberger Vorst.) | Chmjelow (Schmellwitz) | Kibuš (Kiekebusch) | Knorawa (Sachsendorf) | Kórjeń (Kahren) | Módłej (Madlow) | Rogeńc (Branitz) | Rogozno (Willmersdorf) | Srjejź (Stadtmitte) | Strobice (Ströbitz) | Škódow (Skadow) | Zaspy (Saspow) | Žandow (Sandow) | Žylow (Sielow) | Žylowk (Merzdorf)