Kača Korčma

wjes w Budyskim wokrjesu, gmejnski dźěl Rakec
(ze strony „Entenschenke” sposrědkowane)

Kača Korčma (němsce Entenschenke) je mała wjeska z 31 wobydlerjemi[2] w hornjołužiskim wokrjesu Budyšin. Słuša wot lěta 1957 k Rakečanskej gmejnje a leži 139 m nad mórskej hładźinu.

Kača Korčma
Entenschenke
Kača Korčma na karće Hornjeje Łužicy
Kača Korčma na karće Hornjeje Łužicy
DEC
gmejna: Rakecy
wobydlerstwo: 31 (31. decembra 2022)[1]
wysokosć: 139 metrow n.m.hł.
51.31666666666714.308333333333139
póstowe čisło: 02699
předwólba: 035931

Geografija

wobdźěłać

Susodne wjeski su Komorow na sewjeru, Rakecy na juhowuchodźe, Niža Wjes na juhu a Trupin na sewjerozapadźe. Mjez Kačej Korčmu a Komorowom nadeńdźe so wušěrjena hatowa krajina Komorowskich hatow z wjace hač 20 hatami, wo kotrychž znajemy zapiski hižo z 15. lětstotka. Wjeska słuša k biosferowemu rezerwatej Hornjołužiska hola a haty.

Přez wjesku wjedźe wokrjesna dróha 7284 z Nižeje Wsy do Komorowa. Kača Korčma leži bjezposrědnje při něhdyšej železniskej čarje Budyšin—Wojerecy, njeměješe pak ženje swójske zastanišćo.

Sydlišco nasta w druhej połojcy 18. lětstotka (mjez 1768 a 1788) wokoło staršeje korčmy při južnej kromje hatoweje krajiny. W korčmje zetkachu so dnja 8. apryla 1848 Rakečanscy burja, zo bychu sformulowali swoje žadanja napřećo Rakečanskemu knjejstwu.

Kača korčma bě woblubowane přebywanišćo Drježdźanskeho ornitologa Rudolfa Zimmermanna (1878–1943).[3]

Hač do 1. januara 1957 słušeše wjeska jako gmejnski dźěl ke Komorowej, kotryž bu na tutym dnju zagmejnowany do Rakec.

Wobydlerstwo

wobdźěłać

Po Mukowej statistice Łužiskich Serbow měješe Komorowska gmejna we 1880tych lětach jeničce serbskich wobydlerjow. Wěriwi wobydlerjo Kačeje Korčmy su přewažnje ewangelsko-lutherskeje konfesije a wot lěta 1872 zafarowani do Rakec. Do toho přisłušachu Njeswačanskej wosadźe.

 
Powětrowy wobraz wjeski
  1. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Rakecy na koenigswartha.net
  2. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Rakecy na koenigswartha.net
  3. Westliche Oberlausitz zwischen Kamenz und Königswartha (= Werte unserer Heimat. Zwjazk 51). Königswartha/Rakecy. nakład. Akademie Verlag, Berlin 1990, ISBN 3-05-000708-7, str. 72.
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije