Bahnowy ledźbjenc
Bahnowy ledźbjenc (Lotus pedunculatus, synonym: Lotus uliginosus) je rostlina ze swójby łušćinowcow (Fabaceae).
Bahnowy ledźbjenc (Lotus pedunculatus) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Eurosidy I | |
rjad: | (Fabales) |
swójba: | Łušćinowcy (Fabaceae) |
podswójba: | Mjetelojte kwěty (Faboideae) |
ród: | Ledźbjenc[1] (Lotus) |
družina: | Bahnowy ledźbjenc |
wědomostne mjeno | |
Lotus pedunculatus | |
Cav. | |
Wopis
wobdźěłaćBahnowy ledźbjenc je wjacelětna zelišćowa rostlina, kotraž docpěje wysokosć wot 20 hač do 90 centimetrow a ma słabje pjelsćojće kosmate stołpiki a łopjena. Rostlina je słabje jědojta.
Stołpiki su kulojte a dudławe.
Łopjena
wobdźěłaćŁopjena su pjećličbnje pjerite, tołstojte, při kromach kosmičkate a deleka módrozelene. Delnje łopjena sedźa direktnje na stołpiku.
Kćenja
wobdźěłaćWón kćěje wot junija hač do julija ze žołtymi kćenjowymi hłójčkami. Kwětnistwo wobsteji z hač do 12 jednotliwych kćenjow a je hłójčkojty wokołk. Kćenja docpěja dołhosć wot 1,2 hač do 1,5 centimetrow.
Płody
wobdźěłaćPłody su rune a docpěja dołhosć wot połdra hač do třoch centimetrow.
Stejnišćo
wobdźěłaćBahnowy ledźbjenc rosće w bahnach a łučinach, na włóžnych łukach, na rěkach a jězorach hač do wysokosć wot něhdźe 1200 metrow. Rosće preferujo na połchłódkojtych, słabje kisałych pódach z pH-hódnosćom mjezy 4,5 a 7,5.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćBahnowy ledźbjenc je w Europje, Aziji a sewjernej Africe daloko rozšěrjeny.
Wostatne
wobdźěłaćBahnowy ledźbjenc je wužitna rostlina za mjetele, pčoły a druhe insekty. Wón bu tež kaž picowa rostlina wužiwany a při składnosći samo wusyty.
Nóžki
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 232.
Žórła
wobdźěłać- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 324 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Eksterne wotkazy
wobdźěłać- USDA plants database (jendź.)