Čerwjena cycawka
Čerwjena cycawka ( Lamium purpureum) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Asteridy Euasteridy I | |
rjad: | (Lamiales) |
swójba: | Cycawkowe rostliny (Lamiaceae) |
podswójba: | (Lamioideae) |
ród: | Cycawka[1][2] (Lamium) |
družina: | Čerwjena cycawka |
wědomostne mjeno | |
Lamium purpureum | |
L. | |
Čerwjena cycawka (Lamium purpureum) je rostlina ze swójby cycawkowych rostlinow (Lamiaceae).
Wopis
wobdźěłaćČerwjena cycawka je jednolětne trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 20 cm (wot 15 hač do 45 cm). Rostlina často je wioletnje přeběžana.
Stołpik je často wot deleka rozhałuzowany a štyrihranity.
Łopjena
wobdźěłaćŁopjena sedźa přez křiž přećiwostejne na stołpiku, su na spódku wutrobojte a tupje zubate a docpěwaja dołhosć wot 1 hač do 1,5 cm.
Kćenja
wobdźěłaćWona kćěje wot apryla hač do oktobra. Kćenja su róžojte a docpěwaja wulkosć wot 1 hač do 1,5 cm. Hornja hubka ma formu helma. Kćenja sedźa po šesćoch hač po šěsnaćoch w rozporach hornich łopjenow.
Rostlina rosće jara spěšnje a móže na lěto hač do štyri generacijow wupłodźować. Při přihódnych wuměnjenjach kćěje samo w zymje.
Stejnišćo
wobdźěłaćWona rosće na rolach, w zahrodach, we winicach, na smjećišćach, na pućach a w hlinjanych jamach. Preferuje čerstwe, wutkate pódy.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćNóžki
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 63.
- ↑ W internetowym słowniku: Taubnessel
Žórła
wobdźěłać- GU Naturführer Blumen, ISBN 3-7742-1507-3, strona 136 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 90 (němsce)
- Kral, Jurij: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje rěče. Maćica serbska, Budyšin (1927)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
- Völkel, Pawoł: Hornjoserbsko-němski słownik, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin (1981)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)