Čećikata wišnja

Čećikata wišnja (Prunus mahaleb)

systematika

Domena

Eukaryoty

Swět

Rostlinstwo

rjad:

(Rosales)

swójba:

Róžowe rostliny (Rosaceae)

podswójba:

(Spiraeoideae)

tribus:

Póčkosadowe rostliny (Amygdaleae)

ród:

Prunus

družina:

Čećikata wišnja

wědomostne mjeno

Prunus mahaleb

L.

Wikipedija:Projekt za botaniku

p • d • w

Čećikata wišnja (Prunus mahaleb) je kerk abo štom ze swójby róžowych rostlinow. Druhe serbske mjeno je čećikata wišeń^[1].

Wopis

Čećikata wišnja je kerk abo štom, kotryž docpěwa wysokosć wot 1 hač 6 (10) m.

Hałuzy su wotstejace rozhałuzowane.

Jeje drjewo jara přijomnje wonja.

Łopjena

Łopjena su jejko-kulojte a njesu stajeny kónčk. Wone su ćmowozelene, tróšku kožojte, na hornim boku nahe a błyšćace, njesu na kromje krótke, tupe zubki a docpěwaja dołhosć wot 4 hač do 8 cm. Jich stołpik docpěwa dołhosć wot 1 hač do 2 cm.

Kćenja

Kćěje wot apryla hač do meje. Běłe kćenja so před abo z łopjenami jewja a steja po štyrjoch hač po dźesaćoch w čećikach. Wone docpěwaja šěrokosć wot 1 hač do 1,5 cm.

Płody

Płody su jejkojte a docpěwaja wulkosć wot 6 hač 8 mm. Wone su na spočatku žołtočerwjene, pozdźišo čorne a najěr a zwjetša hórko słodźa.

Stejnišćo

Rosće w słónčnych žiwych płotach, w bukowych lěsach, na skalnych zwisach a w dubowych lěsach.

Rozšěrjenje

Rostlina je w južnej Němskej, Awstriskej a južnej Europje rozšěrjena.

Nóžki

↑ Jurij Kral: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje serbskeje rěče, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2003, ISBN 3-7420-0313-5, str. 653, pod hesłom wišeń.

Žórła

Mayer, Schwegler: Welcher Baum ist das?, Bäume, Sträucher, Ziergehölze, ISBN 978-3-440-11273-1, strona 174 (němsce)
Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 456 (němsce)
Spohn: Welcher Baum ist das? Die neuen Kosmos-Naturführer, ISBN 978-3-440-10794-2, strona 104 (němsce)

Eksterne wotkazy

Commons

Hlej wotpowědne dataje we Wikimedia Commons:
Čećikata wišnja

[1] Jurij Kral: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje serbskeje rěče, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2003, ISBN 3-7420-0313-5, str. 653, pod hesłom wišeń.

[1]