Wšědna psowodźina
Wšědna psowodźina (Frangula alnus) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Rosidy Eurosidy I | |
rjad: | (Rosales) |
swójba: | Hokowcowe rostliny (Rhamnaceae) |
ród: | Psowodźina[1][2] (Frangula) |
družina: | Wšědna psowodźina |
wědomostne mjeno | |
Frangula alnus | |
Mill. | |
Wšědna psowodźina (Frangula alnus) je kerk abo štom ze swójby hokowcowych rostlinow (Rhamnaceae). Družina so wot někotrych awtorow do roda hokowcow (Rhamnus) zarjaduje, a potom ma wědomostne mjeno Rhamnus frangula.
Wopis
wobdźěłaćWšědna psowodźina je kerk abo štom, kotryž docpěwa wysokosć wot 1 hač do 4 m.
Hałuzy njenjesu ćernje a su běle dypkate.
Měnjate łopjena su jejkojte a docpěwaja dołhosć wot 2 hač do 5 (8) cm a šěrokosć wot hač do 5 cm. Wone njesu na kóždym boku 7-12 bóčnych nerwow.
Kćenja
wobdźěłaćKćěje wot meje hač do junija. Pjećličbne kćenja su žołtozelene, likojte, docpěwaja šěrokosć wot něhdźe 5 mm a steja po dwěmaj hač po dźesaćoch w łopjenowych rozporach.
Płody
wobdźěłaćPłody su čerwjene, pozdźišo ćmowomódre, 5-8 mm šěroke, kulowate jahody.
Maćizny
wobdźěłaćSkora wobsahuje antranoidy.
Stejnišćo
wobdźěłaćRosće we łučinach, tymjenjach, wjerbowych kerčinach a we swětłych lěsach. Preferuje włóžne, zwjetŝa małobazowe hłubokosahace pódy.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćRostlina je w nimale cyłej Europje rozšěrjena.
Wužiwanje
wobdźěłaćNóžki
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 406.
- ↑ W internetowym słowniku: Faulbaum
Žórła
wobdźěłać- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 460, z wědomostnym mjenom Frangula alnus Mill. a ze synonymom Rhamnus frangula L. (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 424, z wědomostnym mjenom Frangula alnus (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)