Wótrolistowa mahonija
| |
| Wótrolistowa mahonija (Mahonia aquifolium) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| rjadownja: | Krytosymjenjak (Magnoliopsida) |
| Eudikotyledoneny | |
| rjad: | (Ranunculales) |
| swójba: | Kisycowe rostliny (Berberidaceae) |
| ród: | Mahonija[1][2] (Mahonia) |
| družina: | Wótrolistowa mahonija |
| wědomostne mjeno | |
| Mahonia aquifolium | |
| (Pursh) Nutt. (1818) | |
Wótrolistowa mahonija (Mahonia aquifolium) je kerk ze swójby kisycowych rostlinow (Berberidaceae).
Wopis wobdźěłać
Wótrolistowa mahonija je njećernjaty kerk, kotryž docpěwa wysokosć wot 50 hač 150 cm.
Skora je wosebite na znutřkownym boku sylnje žołta.
Hałuzy su krute a małko rozhałuzowane.
Łopjena wobdźěłać
Łopjena docpěwaja dołhosć wot 10 hač 20 cm a su přeco zelene, jejkojte, kožojte, błyšćace, njeporowje pjerite a wobsteja z 5-11 wótrych łopješkow.
Kćenja wobdźěłać
Kćěje wot apryla hač junija (wot měrca hač do meje). Złotožołte Kćenja docpěwaja šěrokosć wot něhdźe 1 cm, steja w hustych, 5-10 dołhich pakićach abo zrunanych kićach a wobsteja ze 6 do 9 keluškowych łopješkow a šěsć krónowych łopješkow.
Płody wobdźěłać
Jahody su něhdźe 8 mm wulke a zwobručowane a purpuročorne abo módročorne.
Stejnišćo wobdźěłać
Rostlina je pyšny kerk ze zapadneje Sewjerneje Ameriki a rosće w hłubšich městnach tež wodźiwjena.
Rozšěrjenje wobdźěłać
Wužiwanje wobdźěłać
Nóžki wobdźěłać
- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 244.
- ↑ W internetowym słowniku: Mahonie
Žórła wobdźěłać
- Botanica, Einjährige und mehrjährige Pflanzen, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4469-1, strona 354 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 394 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
