Wótrolistowa mahonija
Wótrolistowa mahonija (Mahonia aquifolium) je kerk ze swójby kisycowych rostlinow (Berberidaceae).
Wótrolistowa mahonija (Mahonia aquifolium) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
rjadownja: | Krytosymjenjak (Magnoliopsida) |
Eudikotyledoneny | |
rjad: | (Ranunculales) |
swójba: | Kisycowe rostliny (Berberidaceae) |
ród: | Mahonija[1][2] (Mahonia) |
družina: | Wótrolistowa mahonija |
wědomostne mjeno | |
Mahonia aquifolium | |
(Pursh) Nutt. (1818) | |
Wopis
wobdźěłaćWótrolistowa mahonija je njećernjaty kerk, kotryž docpěwa wysokosć wot 50 hač 150 cm.
Skora je wosebite na znutřkownym boku sylnje žołta.
Hałuzy su krute a małko rozhałuzowane.
Łopjena
wobdźěłaćŁopjena docpěwaja dołhosć wot 10 hač 20 cm a su přeco zelene, jejkojte, kožojte, błyšćace, njeporowje pjerite a wobsteja z 5-11 wótrych łopješkow.
Kćenja
wobdźěłaćKćěje wot apryla hač junija (wot měrca hač do meje). Złotožołte Kćenja docpěwaja šěrokosć wot něhdźe 1 cm, steja w hustych, 5-10 dołhich pakićach abo zrunanych kićach a wobsteja ze 6 do 9 keluškowych łopješkow a šěsć krónowych łopješkow.
Płody
wobdźěłaćJahody su něhdźe 8 mm wulke a zwobručowane a purpuročorne abo módročorne.
Stejnišćo
wobdźěłaćRostlina je pyšny kerk ze zapadneje Sewjerneje Ameriki a rosće w hłubšich městnach tež wodźiwjena.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćWužiwanje
wobdźěłaćNóžki
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 244.
- ↑ W internetowym słowniku: Mahonie
Žórła
wobdźěłać- Botanica, Einjährige und mehrjährige Pflanzen, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4469-1, strona 354 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 394 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)