Tatarski klon

Tatarski klon (Acer tataricum)

systematika

Domena

Eukaryoty

Swět

Rostlinstwo

Eurosidy II

rjad:

(Sapindales)

swójba:

Mydłowcowe rostliny
(Sapindaceae)

podswójba:

Jěrowcowe rostliny (Hippocastanoideae)

ród:

Klon^[1]^[2] (Acer)

družina:

Tatarski klon

wědomostne mjeno

Acer tataricum

L.

Wikipedija:Projekt za botaniku

p • d • w

Tatarski klon (Acer tataricum) je kerk abo štom ze swójby mydłowcowych rostlin (Sapindaceae).

Po druhich žórłach zarjaduje so do swójskeje swójby klonowych rostlinow (Aceraceae).

Wopis

Tatarski klon je kerk abo štom, kotryž docpěje wysokosć wot 5 hač do 7 m. Rostlina je zmjerzkokruta.

Króna je wotewrjena. Zdónk je niski. Skora je brunje hładka, pozdźišo jasnišo šmórnjena.

Łopjena

Přećiwostejne, błyšćace, zelene, dołho stołpikate łopjena su zwjetša njelapate, druhdy njejasnje lapate a jejkojte. Wone docpěja dołhosć wot 6 hač 10 cm. Jich kroma je rězana. Wone su na hornim boku słabje zelene a na delnim boku najmjenje podłu hłownych nerwow kosmate.

Nazymske barbjenje je jaskrawje čerwjene abo oranžočerwjene.

Kćenja

Kćěje wot apryla hač do meje. Małe, běłojte, přijomnje wonjace kćenja steja w bohatej ličbje w zrunanych abo rozpřesćěranych pakićach. Wone so hakle po łopjenach jewja a su předewšěm dwusplažne.

Płody

Płody su worjechowe płody, kotrež njesu intensiwnje čerwjenej křidlešce, kotrejž jara wótrokućikaće jedyn k druhemu stejitej.

Stejnišćo a rozšěrjenje

Rostlina je w južnej Europje rozšěrjena, předewšěm na za čas lěta suchim panoniskim lěsnym stepowym regionje, kotryž so hač do sewjerowuchodneje Awstriskeje wupřestrěja. Na sewjer wot Alpow so často jako parkowy štom, druhdy jako nadróžny štom plahuje.

Ma radšo wapnite, suche abo włóžne, wutkate pódy na přirěčnych brjohach a na skalnych zwisach.

Wužiwanje

Poddružina

Družina ma štyri poddružiny.

Acer tataricum ssp. ginnala ma třilapate łopjena, kotrychž srjedźna lapa je zwjetša jasnje wjetša. Jeho kćenja su nazeleń běłe. Płodowe křidleški su čerwjenojte a steja nimale paralelnje.

Pochadźa z wuchodneje Azije. Rosće na słónčnych stejnišćach.

Acer tataricum ssp. ginnala

Acer tataricum ssp. ginnala, nazymske barbjenje

Nóžki

↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 196.
↑ W internetowym słowniku: Ahorn

Žórła

Botanica, Bäume und Sträucher, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4467-7, strona 65 (němsce)
Bruno P. Kremer: Steinbachs Naturführer Bäume & Sträucher, ISBN 978-3-8001-5934-5, strona 150 (němsce)
Mayer, Schwegler: Welcher Baum ist das?, Bäume, Sträucher, Ziergehölze, ISBN 978-3-440-11273-1, strona 58, jako Tataren-Ahorn (Acer tartaricum), strona 76, jako poddružina Feuer-Ahorn (Acer tataricum ssp. ginnala) (němsce)
Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

[1] Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 196.

[2] W internetowym słowniku: Ahorn

[1]

[2]