Tšawnica
Tšawnica (němsce Tranitz) bě wjes w Delnjej Łužicy, kotraž bu w lětomaj 1983/84 wotbagrowana za brunicowu jamu Choćebuz-sewjer. Po hamtskich ličbach mějachu so 171 wosobow přesydlić, při čimž bě něhdźe 70 wobydlerjow hižo do toho swoju wjes wopušćiło.

Geografija
wobdźěłaćWjes ležeše wuchodnje Choćebuza při prawym, wuchodnym brjoze Tšawniskeje rěčki. Susodne wsy běchu Šlichow na juhozapadźe, Liškowk na zapadźe a Liškow na sewjerozapadźe.
Stawizny
wobdźěłaćPrěnje pisomne naspomnjenje jako Trawnitz pochadźa z lěta 1463. Ze serbšćiny pochadźace wjesne mjeno poćahuje so na trawnu wokolinu, w kotrejž bu wjeska załožena. Prěni znaći wobsedźerjo ryćerkubła słušachu k zemjanskej swójbje von Zabeltitz. Wot 1809 słušeštej kubło a wjes Schöningskej załožbje.
Znajmjeńša wot časa reformacije słušeše Tšawnica do Liškowskeje ewangelskeje wosady.
Přez wobzamknjenje gmejnskeje rady bu gmejna dnja 31. měrca 1982 rozpušćena. W lěću 2010 woswjećichu wopomnjenski kamjeń na městnje něhdyšeje wsy.
Wobydlerstwo
wobdźěłaćPo Mukowej Statistice Łužiskich Serbow měješe Tšawnica w lěće 1884/85 cyłkownje 250 wobydlerjow, z kotrychž rěčeše 230 serbsce. Jeničce tři němske swójby bydlachu we wsy, mjez druhim kublerska.[1] Po podaćach Tšawniskeho wobydlerja Fryca Harnaša rěčachu tež do Druheje swětoweje wójny hišće nimale wšitcy Tšawničenjo serbsce, štož so hakle z přichadom přesydlencow z wuchodnych stron Němskeje po 1945 přeměni. Arnošt Černik zwěsći w lěće 1954 hišće serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot 46,1 %, mjez nimi 32 serbskich młodostnych.[2] 43 žonow nošeše hišće serbsku drastu, z kotrychž bě pak 36 staršich hač 45 lět. W lěće 1956 załoži so pod wjednistwom Fryca Harnaša Domowinska skupina. Poslednju meju stajichu hišće w lěće 1981. Tehdy měješe wjes hišće 77 wobydlerjow.
Žórła
wobdźěłać- Frank Förster: Verschwundene Dörfer im Lausitzer Braunkohlenrevier. [=Spisy Serbskeho instituta 8] Wobdźěłane a rozšěrjene wudaće, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2014, str. 322–328, ISBN 978-3-7420-1623-2.
- Horst Adam: Klětu wopomnja wjes Tšawnicu. W Serbskich nowinach dnja 15. decembra 2009
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 259. [295 wobydlerjow, z nich 82 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 22 z pasiwnymi, 32 serbskich dźěći a młodostnych, 159 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
Wotkaz
wobdźěłać- Tšawnica w datowej bance delnjoserbskich městnych mjenow na dolnoserbski.de (delnjoserbsce)