Rogozno (Kopańce)

wjes w Delnjej Łužicy; dźěl Kopańc

Rogozno (němsce Roggosen, hač do lěta 1933 Roggosna) je wjes w braniborskej Delnjej Łužicy a wot lěta 2004 gmejnski dźěl Kopańc we wokrjesu Sprjewja-Nysa. Ma wokoło 240 wobydlerjow a nadeńdźe so něhdźe jednaće kilometrow juhowuchodnje Choćebuza njedaloko awtodróhi A 15 (BłótaBaršć).

Rogozno
Roggosen
Połoženje na karće Delnjeje Łužicy
Połoženje na karće Delnjeje Łužicy
DEC
gmejna: Kopańce
zagmejnowanje: 2004
wobydlerstwo: 240 (1. januara 2024)[1]
wysokosć: 83 metrow n.m.hł.
51.7030914.4618683
póstowe čisło: 03058
předwólba: 035605
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Rogoznaŕ/-ka
adjektiw:
rogoznicki
skłonowanje:
, tam, Rogozno, , tam
Rogozno ze směra Górjenowa
Rogozno ze směra Górjenowa

Rogozno ze směra Górjenowa

Susodne wjeski su Kótłow na sewjerowuchodźe, Žargoń na wuchodźe, Górjenow na juhu a Kopac na zapadźe.

Wjes naspomni so prěni raz w lěće 1448 jako Rogose. Mjeno je wotwodźene wot delnjoserbskeho słowa rogož (hornjoserbsce rohodź).

Po statistice Arnošta Muki měješe Rogozno we 1880tych lětach 261 wobydlerjow, kiž běchu bjez wuwzaća Serbja.[2] W lěće 1956 zwěsći Arnošt Černik serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 13,3 %.[3] Serbskorěčnych młodostnych tehdy hižo njebě.

Hač do lěta 2004 bě Rogozno samostatna gmejna.

  1. staw: 1. januara 2024; Podaća na webstronje gmejny Kopańce
  2. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
  3. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 258. [248 wobydlerjow, z nich 25 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 8 z pasiwnymi, 0 serbskich dźěći a młodostnych, 215 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
  Commons: Rogozno – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
  • Rogozno w datowej bance delnjoserbskich městnych mjenow na dolnoserbski.de (delnjoserbsce)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije