Pikotata wjerba

Pikotata wjerba
	Pikotata wjerba (Salix fragilis)
systematika
Domena	Eukaryoty
Swět	Rostlinstwo
	Rosidy; Eurosidy I
rjad:	(Malpighiales)
swójba:	Wjerbowe rostliny (Salicaceae)
ród:	Wjerba (Salix)
družina:	Pikotata wjerba
	wědomostne mjeno
	Salix fragilis
	L.
	Wikipedija:Projekt za botaniku

Pikotata wjerba^[3] (Salix fragilis) je rostlina ze swójby wjerbowych rostlinow (Salicaceae). Dalše serbske mjena su pikoćiwa wjerba^[3], knyskotata wjerba^[3] a pikiwjerba^[3].

Wopis

Pikotata wjerba je spěšnje rosćacy, w lěću zeleny štom abo wulki kerk, kotryž docpěwa wysokosć wot 4 hač do 15 m.

Šěroka króna je wotewrjena a sylnje rozhałuzowana. Hałuzy su nahe, so žołće abo brunje błyšća a so móžeja na bazy lochko wotłamać.

Łopjena

Zubate, nahe łopjena su lancetojte, dołho kónčkojte a adocpěwaja dołhosć wot 4 hač do 15 (18) cm a šěrokosć wot hač do 4 (6) cm. Jich horni bok je mutnje zeleny, mjeztym zo delni bok je jasnozeleny.

Jeje nazymske barbjenje je žołte.

Kćenja

Kćěje wot měrca hač do meje. Kćenja su dwudomne a so z łopjenami jewja. Muske micki su žołtojte, dołho stołpikate a docpěwaja dołhosć wot hač do 5 cm. Žónske micki su jara šwižne a docpěwaja dołhosć wot hač do 7 cm.

Stejnišćo

Rosće w płoninach hač do srjedźnych horow. Ma radšo periodisce powodźene, šćerkowe, pěskowe a hlinjane pódy na rěčnych łučinach. Wona so tež wonka přirodneho rozšěrjenskeho teritorija plahuje.

Rozšěrjenje

Rostlina je w Europje a sewjerozapadnje Azije rozšěrjena.

Wužiwanje

Podobna družina

Čerwjena wjerba (Salix purpurea) je kerk abo małki štom, kotryž docpěwa wysokosć wot hač do 6 m. Jeje hałuzy su zhibujomne a na boku swětła předewšěm w zymje purpurčerwjene. Łopjena su lancetojte, wótre, na hornim boku zelene, na delnim boku jasnišo šěrozelene a docpěwaja dołhosć wot hač do 12 cm.

Nóžki

↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 544.
↑ W internetowym słowniku: Weide
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 Jurij Kral: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje serbskeje rěče, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2003, ISBN 3-7420-0313-5, str. 660, pod hesłom wjeŕba (Kral hišće wužiwaše stary prawopis z pismikom ŕ.).

Žórła

Botanica, Bäume und Sträucher, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4467-7, strona 842 (němsce)
Bruno P. Kremer: Steinbachs Naturführer Bäume & Sträucher, ISBN 978-3-8001-5934-5, strona 158 (němsce)
Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 404 (němsce)
Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Weblinks

Commons

Hlej wotpowědne dataje we Wikimedia Commons:
Pikotata wjerba

Pikotata wjerba. W: FloraWeb.de. (němsce)

[1] Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 544.

[2] W internetowym słowniku: Weide

[kral-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 Jurij Kral: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje serbskeje rěče, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2003, ISBN 3-7420-0313-5, str. 660, pod hesłom wjeŕba (Kral hišće wužiwaše stary prawopis z pismikom ŕ.).

[3]

[1]

[2]