Přirěčny kuklik
Přirěčny kuklik (Geum rivale) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Rosidy Eurosidy I | |
rjad: | (Rosales) |
swójba: | Róžowe rostliny (Rosaceae) |
ród: | Kuklik[1][2] (Geum) |
družina: | Přirěčny kuklik |
wědomostne mjeno | |
Geum rivale | |
L. | |
Přirěčny kuklik (Geum rivale) je rostlina ze swójby róžowych rostlinow (Rosaceae).
Wopis
wobdźěłaćPřirěčny kuklik je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 30 hač 70 cm (20-100 cm).
Rostlina ma tołsty, bruny korjeń.
Stołpik je zrunany, husto kosmaty a čumpaće rozhałužkowany.
Na spódu stejace łopjena su přetorhnjene pjerite a njesu wulke, zwjetša třidźělne kónčne łopješko. Łopjena su kulowate.
Kćěje wot apryla hač julija. Nygace, zwončkojte, 1-1,5 cm dołhe, 5-6-ličbne kćenja maja purpurbruny abo čerwjenobruny, lancetojty keluch a róžojtu abo žołtojtu krónu.
Płody njesu hóčkojte kóncy.
Stejnišćo
wobdźěłaćRosće na mokrych łukach, hrjebjach, rěčkach, we łučinowych lěsach a na łuhojtych łukach, w Alpach hač do wysokosćow wot wyše hač 2000 m.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćRostlina w Europje rozšěrjena, w juhu zwjetša w horinach.
Wužiwanje
wobdźěłaćNoty
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 222.
- ↑ W internetowym słowniku: Nelkenwurz
Žórła
wobdźěłać- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 214 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 46 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)