Pózdnja kitkata wišnja
Pózdnja kitkata wišnja (Prunus serotina) je kerk abo štom ze swójby róžowych rostlinow (Rosaceae).
_Prunus_serotina.jpg)
| |
| Pózdnja kitkata wišnja (Prunus serotina) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Rosidy Eurosidy I | |
| rjad: | (Rosales) |
| swójba: | Róžowe rostliny (Rosaceae) |
| podswójba: | (Spiraeoideae) |
| tribus: | Amygdaleae |
| ród: | (Prunus) |
| družina: | Pózdnja kitkata wišnja |
| wědomostne mjeno | |
| Prunus serotina | |
| Ehrh. | |
Wopis
wobdźěłaćPózdnja kitkata wišnja je kerk abo štom, kotryž docpěwa wysokosć wot 5 hač do 12 m. Rostlina rosće spěšnje a je zmjerzkokruta.
Skora je ćmowobruna.
Hłowne hałuzy steja nahle zrunanje.
Łopjena
wobdźěłaćŁopjena su wopak jejkojte, kožojće hrube, na hornim boku jasnje błyšćace a docpěwaja dołhosć wot 8 hač do 15 cm. Wone njesu dwě žałzy na stołpiku. Jich nazymske barbjenje je žołte a swětłošarlachčerwjene.
Kćenja
wobdźěłaćKćěje wot meje hač do junija. Małe, běłe, wonjace kćenja docpěwaja šěrokosć wot 1 cm a steja po něhdźe třicećoch w wisacych, maksimalnje 15 cm dołhich kićach.
Płody
wobdźěłaćPłody su hróšatko wulke, ćmowočerwjene hač čorne. Wone su jenož předźěłane jědźne. Póčka nima jamku a je absolutnje hładka. Na kónčku stołpika njese zbytk kelucha.
Stejnišćo
wobdźěłaćRostlina so jako škit přećiwo wětrej a pioněrske drjewa plahuje, po tym zo je hižo w lěće 1623 k Europje dóšła. W někotrych regionach tež wodźiwjene wustupuje.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćPochadźa ze wuchodneje sewjerneje Ameriki.
Wužiwanje
wobdźěłaćŽórła
wobdźěłać- Botanica, Bäume und Sträucher, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4467-7, strona 688 (němsce)
- Mayer, Schwegler: Welcher Baum ist das?, Bäume, Sträucher, Ziergehölze, ISBN 978-3-440-11273-1, strona 170 (němsce)
- Spohn: Welcher Baum ist das? Die neuen Kosmos-Naturführer, ISBN 978-3-440-10794-2, strona 102 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
