Nažołta truskalca
| |
| Nažołta truskalca (Fragaria viridis) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Eurosidy I | |
| rjad: | (Rosales) |
| swójba: | Róžowe rostliny (Rosaceae) |
| podswójba: | (Rosoideae) |
| ród: | Truskalca[1][2] (Fragaria) |
| družina: | Nažołta truskalca |
| wědomostne mjeno | |
| Fragaria viridis | |
| Duch. | |
Nažołta truskalca (Fragaria viridis) je rostlina ze swójby róžowych rostlinow (Rosaceae).
Wopis
wobdźěłaćNažołta truskalca je trajne zelo, kotrež docpěje wysokosć wot 5 hač 15 cm. Jenož prěnja dźowkowa rostlina ma wuběžki ze šupiznojtymi łopjenami.
Stołpiki a łopjenowe stołpiki su wotstejo kosmate.
Łopjena
wobdźěłaćŁopjena su třiličbne a zubate. Łopješka docpěja dołhosć wot 3 hač 6 cm a maja na delnim boku metalisce błyšćace kosmy. Srjedźne łopješko je stołpikate, mjeztym zo wobě bóčnej łopješce stej sedźacej.
Kćenja
wobdźěłaćKćěje wot meje hač junija. Nažołć běłe kćenja docpěja wulkosć wot 1 hač 1,5 cm. Krónowe łopješka su kulojte abo jejkojte.
Płody
wobdźěłaćPłody su pozdatne jahody, kotrež hromadźe z přilěhawym keluchom so při šćipanju z knakotanjom wot rostliny rozpušća.
Stejnišćo
wobdźěłaćRosće w słónčnych kerčinach, skłoninach, suchich trawnikach a dubowych a chójnowych lěsach. Ma radšo w lěću ćopłe, suche, zwjetša wapnite pódy.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćRostlina je předewšěm w srjedźnej a južnej Europje, sewjernje hač do Skandinawiskeje rozšěrjena.
Nóžki
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 525.
- ↑ W internetowym słowniku: Erdbeere
Žórła
wobdźěłać- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 60 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 152 (němsce)
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
- Rothmaler, W. et al.: Exkursionsflora von Deutschland, Band 1-4, Spektrum Akademischer Verlag, Heidelberg, Berlin (2002)
