Mandlowa wjerba
Mandlowa wjerba (Salix triandra) je rostlina ze swójby wjerbowych rostlinow (Salicaceae).
| |
| Mandlowa wjerba (Salix triandra) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Rosidy Eurosidy I | |
| rjad: | (Malpighiales) |
| swójba: | Wjerbowe rostliny (Salicaceae) |
| ród: | Wjerba[1][2](Salix) |
| družina: | Mandlowa wjerba |
| wědomostne mjeno | |
| Salix triandra | |
| L. | |
Wopis
wobdźěłaćMandlowa wjerba je w lěću zeleny, połkulowaty wulki kerk, kotryž docpěwa wysokosć wot 1 hač do 4 (6) m. Wona je husto rozhałuzowana.
Hałuzy su žołtozelene hač čerwjenobrune a lochko wotłamaja. Skora starych zdónkow so w platach pušći.
Łopjena
wobdźěłaćStołpikate łopjena su dołhojće eliptiske, při čimž najšěrše městno je w srjedźišću. Wone su na kromje sćeńka zubate, na woběmaj bokomaj nahe a docpěwaja dołhosć wot 5 hač do 10 cm a šěrokosć wot hač do 2 cm. Na hornim boku su błyšćace ćmowozelene, mjeztym zo w delnim boku namódreń zelene. Pódlanske łopješka su jěrchenkojte hač połwutrobojte.
Kćenja
wobdźěłaćKćěje wot apryla hač do meje. Kćenja su dwudomnje rozšěrjene a so z łopjenami jewja. Micki docpěwaja dołhosć wot 6 hač do 8 cm. Žónske micki su ćeńke. Płódniki su nahe. Jich stołpik je 1/4 hač 1/2 tak dołhe kaž płódnik. Muske kćenja wobsahuja tři próškowe łopješka. Nošne łopješka kćenjow su jednobarbne.
Stejnišćo
wobdźěłaćRosće we łučinowych kerčinach a na rěčnych brjohach.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćRostlina je wot Europy hač do wuchodneje Azije rozšěrjena, při čimž wot płoniny hač do wysokich horow wustupuje.
Wužiwanje
wobdźěłaćNóžki
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 544.
- ↑ W internetowym słowniku: Weide
Žórła
wobdźěłać- Bruno P. Kremer: Steinbachs Naturführer Bäume & Sträucher, ISBN 978-3-8001-5934-5, strona 162 (němsce)
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 450 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
