Lěsna žerchwica
| |
| Lěsna žerchwica (Cardamine flexuosa) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Rosidy Eurosidy II | |
| rjad: | (Brassicales) |
| swójba: | Křižnokwětne rostliny (Brassicaceae) |
| ród: | Žerchwica[1][2] (Cardamine) |
| družina: | Lěsna žerchwica |
| wědomostne mjeno | |
| Cardamine flexuosa | |
| With. | |
Lěsna žerchwica (Cardamine flexuosa) je rostlina ze swójby křižnokwětnych rostlinow (Brassicaceae).
Wopis
wobdźěłaćLěsna žerchwica je jednolětna abo dwulětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 10 hač 50 cm. Rostlina ma wostawacu spódnju rozetu.
Stołpik je deleka kosmaty, často tróšku zrychtowane a často horje rozhałuzowany, zwjetša jednotliwy. Njese pjeć hač sydom stołpikowych łopjenow.
Kćenja
wobdźěłaćKćěje wot apryla hač oktobra. Kćenja njesu štyri łopatkojte krónowe łopješka a steja w kićach. Próšniki su žołte. Płódnik je dołhojty.
Genetika
wobdźěłaćSlědźerjo mysla, zo lěsna žerchwica je jako hybrida z pryskateje žerchwicy (Cardamine impatiens) a kosmateje žerchwicy (Cardamine hirsuta) nastał. Wona ma 32 chromozomow, mjeztym zo matej wobě wuchadnej družinje jenož po 16.
Stejnišćo
wobdźěłaćRosće w žórłach, na pućach a w hrjebjach w lěsach, rědko w parkach.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćNóžki
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 673.
- ↑ W internetowym słowniku: Schaumkraut
Žórła
wobdźěłać- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 116 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)