Lěsna škripina
Lěsna škripina (Scirpus sylvaticus)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Monokotyledony
Commelinidy
rjad: (Poales)
swójba: Cachorowe rostliny (Cyperaceae)
ród: Škripina[1][2]
družina: Lěsna škripina
wědomostne mjeno
Scirpus sylvaticus
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Lěsna škripina (Scirpus sylvaticus) je rostlina ze swójby cachorowych rostlinow (Cyperaceae). Dalše serbske mjeno je lěsna syć.

Lěsna škripina je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 30 hač do 100 cm. Rostlina wutwori tež njekćějace kiješki.

Stołpik je třhranity.

Płone, błyšćace zelene łopjena su na kromje hrube a docpěwaja dołhosć wot 1 m a šěrokosć wot 2 cm.

Kćěje wot meje hač do julija. Kćenja steja w sylnje rozhałuzowanym, hač 20 cm šěrokim, wot wysokich łopješkow přesahowacym kwětnistwje, při čimž małke, jejkojte, načorń zelene kłóski wutworja čumpate kłosy.

Stejnišćo

wobdźěłać

Rosće na mokrych łukach, na lěsnych bahnach a na hatnych kromach. Preferuje chłódne pódy.

Rozšěrjenje

wobdźěłać

Rostlina je w nimale cyłej Europje rozšěrjena.

Wužiwanje

wobdźěłać
  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 505.
  2. Jurij Kral: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje serbskeje rěče, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2003, ISBN 3-7420-0313-5, str. 599.
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 408 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 440 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy

wobdźěłać
 
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije