Kwětkata kokorička
| |
| Kwětkata kokorička (Polygonatum multiflorum) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Monokotyledony | |
| rjad: | (Asparagales) |
| swójba: | Hromakowe rostliny (Asparagaceae) |
| podswójba: | Ruskusowe rostliny (Nolinoideae) |
| ród: | Kokorička[1][2] (Polygonatum) |
| družina: | Kwětkata kokorička |
| wědomostne mjeno | |
| Polygonatum multiflorum | |
| (L.) All. | |
Kwětkata kokorička (Polygonatum multiflorum) je rostlina ze swójby całtkowych rostlinow (Convallariaceae), kotraž je nětko dźěl podswójby ruskusowych rostlinow (Nolinoideae) znutřka swójby hromakowych rostlinow (Asparagaceae). Dalše serbske mjeno je běły korjeń.
Wopis
wobdźěłaćKwětkata kokorička je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 30 hač do 80 cm.
Pjenk ma pječatowe plěški.
Přewisowacy, kulojty stołpik njese 2-dźělnje zrjadowae łopjena.
Łopjena
wobdźěłaćŁopjena su schódne, owalne abo šěroko lancetojte, docpěwaja dołhosć wot 8 hač do 15 cm a šěrokosć wot 3 hač do 6 cm, su horjeka ćěmnozelene a deleka šěrozelene.
Kćenja
wobdźěłaćKćěje wot meje hač do junija. Kćenja su wisace. Jich rołka docpěwa dołhosć wot 1 hač do 2 cm a je w srjedźišću tróšku hromadu sćehnjena a prědku likowa.
Płody
wobdźěłaćJahody su ćmowomódre a zwobručowane.
Stejnišćo
wobdźěłaćRosće w lěsach z kałowym podróstom a w łučinowych lěsach. Preferuje čerstwe, wutkate, wapnite, čumpate pódy na chłódkojty stejnišćach.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćWužiwanje
wobdźěłaćNóžki
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 199.
- ↑ W internetowym słowniku: Weißwurz
Žórła
wobdźěłać- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 182 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
