Witkowa wjerba

Witkowa wjerba (Salix viminalis)

systematika

Domena

Eukaryoty

Swět

Rostlinstwo

Rosidy
Eurosidy I

rjad:

(Malpighiales)

swójba:

Wjerbowe rostliny (Salicaceae)

ród:

Wjerba^[1]^[2] (Salix)

družina:

Witkowa wjerba

wědomostne mjeno

Salix viminalis

L.

Wikipedija:Projekt za botaniku

p • d • w

Witkowa wjerba (Salix viminalis) je rostlina ze swójby wjerbowych rostlinow (Salicaceae). Dalše serbske ludowe mjeno je konopina.

Wopis

Witkowa wjerba je w lěću zeleny małki štom abo wulki kerk, kotryž docpěwa wysokosć wot 4 hač do 10 m.

Zrunane hałuzy su jara zhibujomne a brunojće zelene. Na spočatku su šěrje pjelsćojće kosmate, ale pozdźišo su nahe. Wone su witkojte a šwižne.

Łopjena

Wuske łopjena su lancetojte, nimale cyłokromne, na hornim boku ćmowozelene, na delnim boku husto slěbrojće kosmate, na kromje žołmate a zakulene. Wone docpěwaja dołhosć wot hač do 12 (wot 8 hač do 15) cm.

Kćenja

Kćěje wot měrca hač do meje. Kćenja su dwudomnje rozšěrjene a so před łopjenami jewja. Micki su cylindriske a docpěwaja dołhosć wot něhdźe 3 cm. Nošne łopješka kćenja su dwubarbne. Płódnik je nimale sedźacy a kosmaty.

Stejnišćo

Rosće we łučinowych kerčinach a lěsach při stejacych a běžacych wodźiznach. Ma radšo běłohlinowe hač pěskowe, wutkate pódy.

Rozšěrjenje

Rostlina je wot Pyrenejow, přez cyłu srjedźnu Europu hač do Sibirskeje rozšěrjena.

Wužiwanje

Hałuzy so za plećenje košow wužiwaja.

Podobna družina

Lěwanćikowa wjerba (Salix eleagnos) njese křiwjene micki. Jeje łopjena su na delnim boku husto pjelsćojće kosmate. Zdónk je tołsty a prawidłowny.

Nóžki

↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 544.
↑ W internetowym słowniku: Weide

Žórła

Bruno P. Kremer: Steinbachs Naturführer Bäume & Sträucher, ISBN 978-3-8001-5934-5, strona 158 (němsce)
Meyers Taschenlexikon Biologie, In 3 Bänden, 3. zwjazk, ISBN 3-411-12033-9, strona 274 (němsce)
Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 450 (němsce)
Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 406 (němsce)
Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

[1] Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 544.

[2] W internetowym słowniku: Weide

[1]

[2]