Lěwanćikowa wjerba

Lěwanćikowa wjerba (Salix eleagnos)

systematika

Domena

Eukaryoty

Swět

Rostlinstwo

Rosidy
Eurosidy I

rjad:

(Malpighiales)

swójba:

Wjerbowe rostliny (Salicaceae)

ród:

Wjerba^[1]^[2] (Salix)

družina:

Lěwanćikowa wjerba

wědomostne mjeno

Salix eleagnos

Scop.

Wikipedija:Projekt za botaniku

p • d • w

Lěwanćikowa wjerba (Salix eleagnos, abo tež Salix elaeagnos pisane) je rostlina ze swójby wjerbowych rostlinow (Salicaceae).

Wopis

Lěwanćikowa wjerba je w lěću zeleny wulki kerk, kotryž docpěwa wysokosć wot něhdźe 3 hač do 6 m. Rědko je štom.

Zdónk je tołsty a prawidłowny. Hałuzy su ćeńke a na hornim boku róžkate.

Łopjena

Jeje łopjena su krótko stołpikate, na delnim boku husto pjelsćojće kosmate. Łopjeńcy su wusko lancetojte, wótre abo linealne a docpěwaja dołhosć wot hač do 15 cm a šěrokosć wot hač do 2 cm. Zwjetša pódlanske łopješka faluja.

Kćenja

Kćěje wot apryla hač do meje. Zelenojće žołte kćenja su dwudomnje rozšěrjene a so krótko před abo z łopjenami jewja. Křiwjene micki docpěwaja dołhosć wot hač do 2,5 cm (muske) resp. wot 3 hač do 5 cm (žónske).

Stejnišćo

Rosće na alpiskich rěčkach, ale tež na hórskich holach. Ma radšo na chwilu suche pódy.

Rozšěrjenje

Rostlina je w Pyrenejach, w Alpach, w Karpatach, w Abrucach, na Balkanje, ale tež w regionje hornjeho Ryna hač do Karlsruha rozšěrjena.

Wužiwanje

Nóžki

↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 544.
↑ W internetowym słowniku: Weide

Žórła

Bruno P. Kremer: Steinbachs Naturführer Bäume & Sträucher, ISBN 978-3-8001-5934-5, strona 162 (němsce)
Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 406, jako podobna družina Lavendel-Weide (Salix elaeagnos) pod hesłom Korb-Weide (Salix viminalis) (němsce)
Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

[1] Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 544.

[2] W internetowym słowniku: Weide

[1]

[2]