Kokrjow
Kokrjow (němsce Kackrow, prjedy tež Kakrow) je delnjołužiska wjeska w braniborskim wokrjesu Sprjewja-Nysa, kotraž słuša wot lěta 1993 do gmejny Gołkojce. Do toho bě wot lěta 1972 dźěl gmejny Kśišow. Leži něhdźe jědnaće kilometrow juhozapadnje Choćebuza bjezposrědnje při awtodróze 15 a ma wokoło sto wobydlerjow.
| |||||
| gmejna: | Gołkojce | ||||
| zagmejnowanje: | 1972 (do Kśišowa) | ||||
| wobydlerstwo: | 96 (2006)[1] | ||||
| wysokosć: | 67 metrow n.m.hł. | ||||
51.73111111111114.18805555555667
| |||||
| póstowe čisło: | 03099 | ||||
| předwólba: | 035604 | ||||
| wotwodźene słowa: |
| ||||
wikidata: Kokrjow (Q21102768)
| |||||
Wjeska so w lěće 1446 prěni raz naspomni.
Wobydlerstwo wobdźěłać
Po statistice Arnošta Muki měješe wjes w lěće 1884 cyłkownje 140 wobydlerjow, z nich 136 Serbow (97 %) a štyrjo Němcy.[2] Arnošt Černik zwěsći 1956 serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot hišće 7,6 %.[3]
Žórła wobdźěłać
- ↑ staw: 2006; Podaća na webstronje gmejny Gołkojce
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 73. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 257. [145 wobydlerjow, z nich 9 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 2 z pasiwnymi, 0 serbskich dźěći a młodostnych, 134 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
Wotkazaj wobdźěłać
- Informacije wo wsy na webstronje Gołkojc (němsce)
- Kokrjow w datowej bance delnjoserbskich městnych mjenow na dolnoserbski.de (delnjoserbsce)
Bobow (Babow) | Brodkojce (Brodtkowitz) | Cazow (Zahsow) | Dalic (Dahlitz) | Dubje (Eichow) | Glinsk (Glinzig) | Gogolowk (Klein Gaglow) | Gołbin (Gulben) | Górnej (Milkersdorf) | Hajnk (Hänchen) | Kokrjow (Kackrow) | Kósobuz (Kunersdorf) | Kśišow (Krieschow) | Limbark (Limberg) | Naseńce (Wiesendorf) | Popojce (Papitz)