Hajnk

wjes w Delnjej Łužicy; gmejnski dźěl Gołkojc

Hajnk (němsce Hänchen) je delnjołužiska cyrkwinska wjes w braniborskim wokrjesu Sprjewja-Nysa, kotraž słuša wot lěta 1993 do gmejny Gołkojce. Do toho bě samostatna krajna gmejna. Leži něhdźe pjeć kilometrow juhozapadnje Choćebuza při awtodróze 15 a ma wokoło 750 wobydlerjow.

Hajnk
Hänchen
Połoženje na karće Delnjeje Łužicy
Połoženje na karće Delnjeje Łužicy
DEC
gmejna: Gołkojce
zagmejnowanje: 1993
wobydlerstwo: 754 (2006)[1]
wysokosć: 69 metrow n.m.hł.
51.72583333333314.27444444444469
póstowe čisło: 03099
předwólba: 0355
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Hajnkowaŕ/-ka
adjektiw:
hajnkojski
skłonowanje:
, tam, Hajnk, , tam
Ewangelska cyrkej wosrjedź wsy
Ewangelska cyrkej wosrjedź wsy

Ewangelska cyrkej wosrjedź wsy

Wjes naspomni so prěni raz w lěće 1448.

Wobydlerstwo

wobdźěłać

Po statistice Arnošta Muki měješe wjes w lěće 1884 cyłkownje 321 wobydlerjow, z nich 301 Serbow (94 %) a 20 Němcow.[2] Arnošt Černik zwěsći 1956 serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot hišće 2,5 %.[3]

  • Kito Grys (1766–1855) – wučer, kěrlušer; rodźeny w Hajnku
  • Hanzo Juro Swora (1785–1844) – farar, słownikar; rodźeny w Hajnku
  1. staw: 2006; Podaća na webstronje gmejny Gołkojce
  2. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 72. → wšě wjeski
  3. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 257. [840 wobydlerjow, z nich 14 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 7 z pasiwnymi, 0 serbskich dźěći a młodostnych, 819 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
  Commons: Hajnk – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije