Kitkata wišnja

Kitkata wišnja
	Kitkata wišnja (Prunus padus)
systematika
Domena	Eukaryoty
Swět	Rostlinstwo
	Rosidy; Eurosidy I
rjad:	(Rosales)
swójba:	Róžowe rostliny (Rosaceae)
podswójba:	(Spiraeoideae)
ród:	Prunus
družina:	Kitkata wišnja
	wědomostne mjeno
	Prunus padus
	L.
	Wikipedija:Projekt za botaniku

Kitkata wišnja (Prunus padus) je štom abo kerk ze swójby róžowych rostlinow (Rosaceae).

Druhe mjena

Dalše ludowe mjena su: počepina^[1]^[2]^[3], šmergula, smoržowe zelo, pórpoćina, purpoćizna, pórčoplina, počaplina, počeplina, počipina, póćipina, póćipizna, počapla, počepica, poćerpin, purpućina^[3], purpoćina^[3].

Wopis

Kitkata wišnja je kerk abo štom, kotryž docpěwa wysokosć wot 3 hač do 12 (15) m.

Króna je šwižna jejkojta hač kulojta.

Hłowne wurostki su kruće zrunane, při tym hałuzy přewisuja.

Skora njepřijomnje hnijaće a tróšku za kisałom smjerdźi.

Łopjena

Łopjena su jejkojte abo eliptiske a docpěwaja dołhosć wot 5 hač 10 cm (6-12 cm) a su sćeńka zubate, na hornim boku tróšku zmoršćene. Jich stołpiki njesu 2 žałzy. Jich nazymske barbjenje často je oranžowe.

Kćenja

Kćěje wot apryla hač meje. Najprjedy zrunane, prózdnišo wisace kiće docpěwaja dołhosć wot 15 hač 20 cm a wobsteja z 10 hač 25 wonjacych, maksimalnje 1,5 cm šěrokich kćenjow. Běłe krónowe łopješka docpěwaja dołhosć wot 5 hač 10 mm. Keluškowe łopješka njesu trodle a su žałzojte.

Płody

Kulowaty póčkaty płód nima zbytk kelucha, hórce słodźi a docpěwa wysokosć hróšatka. Jich póčka je jamkojće brózdźena. Zrałe płody su čorne.

Stejnišćo

Rosće we łučinowych lěsach, łučinowych kerčinach a na lěsnych kromach. Preferuje mokre, tež zdźěla přepławjowane pódy.

Rozšěrjenje

Rostlina je w nimale cyłej Europje rozšěrjena.

Wužiwanje

W Ruskej korbyplećerjo zhibujomne, oliwne abo čerwjenobrune hałuzy jako plećenski material wužiwaja.

Nóžki

↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 340.
↑ W internetowym słowniku: Traubenkirsche
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 Jurij Kral: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje serbskeje rěče, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2003, ISBN 3-7420-0313-5, str. 447.

Žórła

Botanica, Bäume und Sträucher, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4467-7, strona 683 (němsce)
Mayer, Schwegler: Welcher Baum ist das?, Bäume, Sträucher, Ziergehölze, ISBN 978-3-440-11273-1, strona 170 (němsce)
Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 438 (němsce)
Spohn: Welcher Baum ist das? Die neuen Kosmos-Naturführer, ISBN 978-3-440-10794-2, strona 102 (němsce)
Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 416 (němsce)
Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

[1] Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 340.

[2] W internetowym słowniku: Traubenkirsche

[kral-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 Jurij Kral: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje serbskeje rěče, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2003, ISBN 3-7420-0313-5, str. 447.

[1]

[2]

[3]