Bójswecy
wjes w Budyskim wokrjesu, dźěl Šěrachowa-Korzymja
Bójswecy (prjedy tež Bójswocy,[2] němsce Kleinpostwitz) su wjeska z 59 wobydlerjemi[3] na juhu hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słušeja wot 1. januara 2010 k městu Šěrachow-Korzym a leža 260 m nad mórskej hładźinu při rěčce Butrowa woda. Hač do lěta 1934 běchu samostatna gmejna a po tym wjesny dźěl Korzymja.
| |||||
město: | Šěrachow-Korzym | ||||
zagmejnowanje: | 1934 (do Korzymja) | ||||
wobydlerstwo: | 59 (9. meje 2011)[1] | ||||
wysokosć: | 260 metrow n.m.hł. | ||||
51.10055555555614.422222222222260
| |||||
póstowe čisło: | 02681 | ||||
předwólba: | 03592 | ||||
wotwodźene słowa: |
| ||||
wikidata: Bójswecy (Q160992)
|
Susodne wjeski su sydlišćo Słónčna Hora na sewjerowuchodźe, Korzym na juhu a město Wjelećin na zapadźe.
Prěnje historiske naspomnjenje jako Basslewicz je z lěta 1433[4].
W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 78 wobydlerjow, mjez nimi 64 Serbow (82 %).[5] Bójswecy běchu tehdy najjužniša wjes serbskeho jadroweho rěčneho ruma. Dźensa leža zwonka oficielneho serbskeho sydlenskeho ruma.
WosobinyWobdźěłać
- Filip Jakubaš (1895–1966) – wučer a słownikar
- Józef Jakubaš (1890–1958) – farar, basnik, spisowaćel
ŽórłaWobdźěłać
- ↑ staw: 9. meje 2011; Wuslědki censusa 2011 za Šěrachow-Korzym
- ↑ Křesćan Bohuwěr Pful: Łužiski serbski słownik. Maćica Serbska, Budyšin 1866, str. 38 (online).
- ↑ staw: 9. meje 2011; Wuslědki censusa 2011 za Šěrachow-Korzym
- ↑ Bójswecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 55. → wšě wjeski
WotkazWobdźěłać
Commons: Bójswecy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Měšćanske dźěle Šěrachowa-Korzymja