Bójswecy
Bójswecy (prjedy tež Bójswocy,[2] němsce Kleinpostwitz) su wjeska z 59 wobydlerjemi[3] na juhu hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słušeja wot 1. januara 2010 k městu Šěrachow-Korzym a leža 260 m nad mórskej hładźinu při rěčce Butrowa woda. Hač do lěta 1934 běchu samostatna gmejna a po tym wjesny dźěl Korzymja.
| |||||
| město: | Šěrachow-Korzym | ||||
| zagmejnowanje: | 1934 (do Korzymja) | ||||
| wobydlerstwo: | 59 (9. meje 2011)[1] | ||||
| wysokosć: | 260 metrow n.m.hł. | ||||
51.10055555555614.422222222222260
| |||||
| póstowe čisło: | 02681 | ||||
| předwólba: | 03592 | ||||
| wotwodźene słowa: |
| ||||
wikidata: Bójswecy (Q160992)
| |||||
Geografija
wobdźěłaćSusodne wjeski su sydlišćo Słónčna Hora na sewjerowuchodźe, Korzym na juhu a město Wjelećin na zapadźe.
Ležownostne mjena
wobdźěłaćMichał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena w Bójswecach: Cyžeńki, Jórdan, Pažonki, Na Pružnicy, Na Pusćinje, Na skale, Na kosy, Kłobučk, Na Pěskach.[4]
Stawizny
wobdźěłaćPrěnje historiske naspomnjenje jako Basslewicz je z lěta 1433[5].
W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 78 wobydlerjow, mjez nimi 64 Serbow (82 %).[6] Bójswecy běchu tehdy najjužniša wjes serbskeho jadroweho rěčneho ruma. Dźensa leža zwonka oficielneho serbskeho sydlenskeho ruma.
Wosobiny
wobdźěłać- Filip Jakubaš (1895–1966) – wučer a słownikar
- Józef Jakubaš (1890–1958) – farar, basnik, spisowaćel
Žórła
wobdźěłać- ↑ staw: 9. meje 2011; Wuslědki censusa 2011 za Šěrachow-Korzym
- ↑ Křesćan Bohuwěr Pful: Łužiski serbski słownik. Maćica Serbska, Budyšin 1866, str. 38 (online).
- ↑ staw: 9. meje 2011; Wuslědki censusa 2011 za Šěrachow-Korzym
- ↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 26 (digitalizat).
- ↑ Bójswecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 55. → wšě wjeski
Wotkaz
wobdźěłać
Commons: Bójswecy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow