Rosmarin

(ze strony „Ćěłowe zelo” sposrědkowane)
Rosmarin
Rosmarin (Rosmarinus officinalis)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Euasteridy I
rjad: (Lamiales)
swójba: Cycawkowe rostliny (Lamiaceae)
podswójba: Nepetoideae
ród: Rosmarinus
družina: Rosmarin[1][2]
wědomostne mjeno
Rosmarinus officinalis
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Rosmarin[1][2] (Rosmarinus officinalis) je rostlina ze swójby cycawkowych rostlinow (Lamiaceae). Dalšej serbskej mjenje stej ćěłowe zelo[2] a rósmarja[1][2].

Rosmarinus officinalis
 

Rosmarin je zrunany kerk.

Hałuzy sylnje wodrjewjeja.

Wuske łopjena su jehłojte, deleka pjelsćojte a docpěja dołhosć wot 2,5 cm.

Kćěje wot nazyma hač do nalěta. Kćenja su blědomódre hubkowe kćenja.

Stejnišćo

wobdźěłać

Rosće na małowutkatych, přesakliwych pódach na słónčnych stejnišćach.

Rozšěrjenje

wobdźěłać

Wužiwanje

wobdźěłać
  1. 1,0 1,1 1,2 Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 426.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 W internetowym słowniku: Rosmarin
  • Botanica, Einjährige und mehrjährige Pflanzen, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4469-1, strona 749 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 44, jako "podobna" družina Rosmarin (Rosmarinus officinalis) pod hesłom Rosmarinheide (Andromeda polifolia) (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy

wobdźěłać
 
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije