Zeleny włosanc

Zeleny włosanc (Setaria viridis)

systematika

Domena

Eukaryoty

Swět

Rostlinstwo

Commelinidy

rjad:

(Poales)

swójba:

Słódke trawy (Poaceae)

podswójba:

Panicoideae

ród:

Włosanc^[1] (Setaria)

družina:

Zeleny włosanc

wědomostne mjeno

Setaria viridis

(L.) P.Beauv.

Wikipedija:Projekt za botaniku

p • d • w

Zeleny włosanc (Setaria viridis) je rostlina ze swójby słódkich trawow (Poaceae).

Wopisanje

Zeleny włosanc je jednolětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 5 hač 50 cm. Rostlina rosće w promjenjach.

Stwjelca su wustupowace.

Łopjena

Łopjena su zelene a docpěwa šěrokosć wot 12 mm.

Kćenja

Kćěje wot julija hač oktobra. Kćenja steja w hustym a kłosojtym kwětnistwje, kotrež docpěwa dołhosć wot 2 hač 10 cm a šěrokosć wot 12 mm. Wóska je lědma widźomna. Seršćički docpěwaja dołhosć wot wjace hač 5 mm a su zelene, pozdźišo tež wioletne.

Přiwuznosć

Zeleny włosanc płaći jako ródnu formu zornjateho włosanca (Setaria italica) a so hodźi z tym hišće křižować.

Stejnišćo

Rosće na rolach, předewšěm mjez majsom a běrnami, w zahrodach, na winicach, na železniskim šotrje, na nadróžnych kromach a w plestrowych fugach.

Rozšěrjenje

Wužiwanje

Nóžki

↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 546.

Literatura

Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 442 (němsce)
Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy

Commons

Hlej wotpowědne dataje we Wikimedia Commons:
Zeleny włosanc

[1] Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 546.

[1]