Wulki pucherjak

Wulki pucherjak (Utricularia vulgaris)

systematika

Domena

Eukaryoty

Swět

Rostlinstwo

Asteridy
Euasteridy I

rjad:

(Lamiales)

swójba:

Pucherjakowe rostliny (Lentibulariaceae)

ród:

Pucherjak^[1]^[2] (Utricularia)

družina:

Wulki pucherjak

wědomostne mjeno

Utricularia vulgaris

L.

Wikipedija:Projekt za botaniku

p • d • w

Wulki pucherjak (Utricularia vulgaris) je rostlina ze swójby pucherjakowych rostlinow (Lentibulariaceae). Dalše serbske ludowe mjeno su spóriš, hołbjace zelo, wódny lenčk, wódnomužowy chód a wódny tchór.

Wopis

Wulki pucherjak je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 15 hač 35 cm. Wón je swobodnje płuwaca wódna rostlina.

Wurostki docpěwaja dołhosć wot hač do 2 m.

Łopjena

Łopjena njesu 10-200 1-4 mm dołhich łójenskich pucherjow a docpěwaja dołhosć wot 2 hač 8 cm. Wone su do nitkojtych kónčkow rozdźělene.

Kćenja

Kćěje wot junija hač awgusta. Kćenja steja po 3-15 (4-25) w kićach, kotrež z wody wusahuja. Króna je złotožołta a docpěwa dołhosć wot 13 hač 30 mm.

Stejnišćo

Rosće předewšěm mjez bónčawami a w rědkim sćinje w zwjetša małowapnitych jězorach. Potrjebuje ćopłe stejnišća.

Rozšěrjenje

Rostlina je w Europje rozšěrjena.

Podobna družina

Njenapadny pucherjak (Utricularia australis) ma 12-18 mm dołhu krónu, kotrejež delnja hubka je nimale kruhojta, płono rozšěrjena, zdźěla časćiša.

Nóžki

↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 408.
↑ W internetowym słowniku: Wasserschlauch

Žórła

Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 158 (němsce)
Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 338 (němsce)
Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

[1] Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 408.

[2] W internetowym słowniku: Wasserschlauch

[1]

[2]