Walow

sydlišćo w Budyskim wokrjesu

Walow[2] (němsce Wohla) je wjeska ze 54 wobydlerjemi[3] w zapadnej Hornjej Łužicy. Leži w dółčku něhdźe kilometer sewjerozapadnje Halštrowskeho stareho města pod Walowskej horu (336 m).

Walow
Wohla
Połoženje Walowa na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Walowa na karće Hornjeje Łužicy
DEC
město: Halštrow
zagmejnowanje: 1950
wobydlerstwo: 54 (30. junija 2015)[1]
wysokosć: 230 metrow n.m.hł.
51.232514.116111111111230
póstowe čisło: 01920
předwólba: 035793
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Walowčan/-ka
adjektiw:
Walowski
skłonowanje:
Walowa, Walowej, Walow, Walowom, we Walowje
Walowske ryćerkubło w lěće 1859
Walowske ryćerkubło w lěće 1859

Walowske ryćerkubło w lěće 1859

Susodnej wsy stej Protecy na wuchodźe a Bódricy na juhu. Za Walowskej horu namakaja so Hendrichecy.

Wjes naspomni so prěni raz w lěće 1420 jako Walaw.[4] Znajmjeńša wot prěnjeje połojcy 17. lětstotka bě Walow z knježim sydłom a Walowske ryćerkubło měješe ležownostne knjejstwo we wsy samej kaž tež w někotrych susodnych sydlišćach. Jako něhdyša knježa wjes bě Walow pod mjenom Ländchen Wohla hač do lěta 1950 samostatna gmejna z wjesnymi dźělemi Bódricy, Dobrik, Wóslin, Talpin a Wjelkow. W lěće 1921 so tež Hrańčik zagmejnowa.

Křesćanscy wobydlerjo přisłušeja ewangelskej Halštrowsko-Protečanskej wosadźe.

  • Ländchen Wohla. W: Westliche Oberlausitz zwischen Kamenz und Königswartha (= Werte unserer Heimat. Zwjazk 51). 1. nakład. Akademie Verlag, Berlin 1990, ISBN 3-05-000708-7, str. 172slsl..
  1. staw: 30. junija 2015; měšćanske zarjadnistwo Halštrow
  2. Filip Jakubaš: Hornjoserbsko-němski słownik. Domowina, Budyšin 1954, str. 392.
  3. staw: 30. junija 2015; měšćanske zarjadnistwo Halštrow
  4. Walow w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije