Wšědny buksowc
Wšědny buksowc (Buxus sempervirens) je rostlina ze swójby pušponowych rostlinow (Buxaceae). Dalše serbske ludowe mjena su buks, pušpon, buksownja[2], kruwymór a nakoznik.
Wšědny buksowc (Buxus sempervirens) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
rjadownja: | Krytosymjenjaki (Magnoliopsida) |
Eudikotyledony | |
rjad: | (Buxales) |
swójba: | Pušponowe rostliny (Buxaceae) |
ród: | Buksowc[1][2] (Buxus) |
družina: | Wšědny buksowc |
wědomostne mjeno | |
Buxus sempervirens | |
L. | |
Wopis
wobdźěłaćWšědny buksowc je kerk abo štom, kotryž docpěje wysokosć wot 0,3 hač 4 m.
Hałuzy su z přecozelenymi, přećiwostejnymi łopjenami wobsadźene.
Łopjena su kožojte, owalne, na hornim boku ćmowozelene, na delnim boku mutnje jasnozelene a docpěja dołhosć wot 1 hač 2,5 cm.
-
Wšědny buksowc
-
Wšědny buksowc
Kćenja
wobdźěłaćKćěje wot měrca hač apryla. Kćenja nimaja krónu a su jednosplažne. Keluškowe łopješka su štyri hač wósom, žołtozelene a docpěja dołhosć wot 2 mm. Jedne žónske kćenje a wjacore muske kćenja tworja kłubičku w łopjenowych rozporach. Muske kćenja njesu štyri prochowe łopješka.
Stejnišćo
wobdźěłaćRosće dźiwnje w ćoplišich lisćowych lěsach a kerčinach. Preferuje bazowe pódy.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćRostlina w Moselowym dole, južnym Čornym lěsu, Elsaskej, Pyrenejach a južnej Europje rozšěrjena.
Nóžki
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 57.
- ↑ 2,0 2,1 W internetowym słowniku: Buchsbaum
Žórła
wobdźěłać- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 424 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)