Włosaty drapalc
| |
| Włosaty drapalc (Dipsacus pilosus) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Asteridy Euasteridy II | |
| rjad: | (Dipsacales) |
| swójba: | Drapalcowe rostliny (Dipsacaceae) |
| ród: | Drapalc[1][2] (Dipsacus) |
| družina: | Włostaty drapalc |
| wědomostne mjeno | |
| Dipsacus pilosus | |
| L. | |
Włosaty drapalc (Dipsacus pilosus, syn. Virga pilosa (L.) Hill.) je rostlina ze swójby drapalcowych rostlinow (Dipsacaceae).
Wopis wobdźěłać
Włosaty drapalc je dwulětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 60 hač do 120 cm.
Stołpiki su zrunane a njesu 1-3 mm dołhe kałače.
Přećiwostejne łopjena su krótko stołpikate, owalne a zubate. Spódnje łopjena su dołhostołpikate, mjeztym zo stołikowe łopjena su krótkostołpikate.
Kćenja wobdźěłać
Kćěje wot julija hač do awgusta. Nažołć běłe kćenja njesu štyri kónčki a steja hustych hłójčkach, kotrež docpěwaja wulkosć wot 2 hač do 2,5 cm a su wot lancetojtych přikrywnych łopješkow wobdate. Keluch je do wjacezubkoweho zwontkowneho keluška a škličkojteho, zubateho, woprawdźiteho kelucha dźěleny. Króna je 5-7 mm dołha rołka a njese štyri kónčki.
Najprjedy wusahuja čornowioletne próšniki, mjeztym zo pěsty so pozdźišo rozwiwaja.
Nošne łopjena su tak dołhe kaž kćenje, lancetojte a seršćaće kosmičkate.
Stejnišćo wobdźěłać
Rosće we łučinowych lěsach a na włóžnych łukach. Preferuje jara włóžne, wutkate pódy na połsćinowe stejnišćach.
Rozšěrjenje wobdźěłać
Nóžki wobdźěłać
- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 100.
- ↑ W internetowym słowniku: Karde
Žórła wobdźěłać
- GU Naturführer Blumen, ISBN 3-7742-1507-3, strona 232 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 128 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)