Podobne hesło Tutón nastawk z temu rostlina je po hesle na druhi nastawk podobny. Druhe hesło sok ma temu techniski woznam. Dalše warianty su na stronomaj sok a čóčka listowane.
Sok
Sok (Lens culinaris)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Eurosidy I
rjad: (Fabales)
swójba: Łušćinowcy (Fabaceae)
podswójba: Mjetelojte kwěty (Faboideae)
ród: Sok[1][2] (Lens)
družina: Sok[1][2]
wědomostne mjeno
Lens culinaris
Medik.
Wobdźěłać
p  d  w

Sok[1][2] (Lens culinaris) je rostlina ze swójby łušćinowcow. Druhe serbske mjena su čok[3], čóčka[1][4], čóčk[1][4], sóčk[1] a sočk[2]. Wón je stara kulturna rostlina z orienta.

Soki w rozdźělnych barbach

Sok je jednolětna rostlina, kotraž docpěje wysokosć wot 30 hač do 50 cm.

Łopjena su w porach pjerite a so zwjetša w zawiječkach kónča.

Małke, namódry běłe kćenja steja po jednym hač po třoch w kićach w rozporach.

Płody a symjenja

wobdźěłać

Płone symjenja sedźa zwjetša po jednym hač po dwěmaj we łušćinach. Wone su tačelojte, zelenojće-brune hač čorne abo čerwjenojte a přinjesu na bělkowinach a wuhlowych hydratach bohatu zeleninu.

Stejnišćo

wobdźěłać

Rosće w suchim a ćopłym klimje.

Rozšěrjenje

wobdźěłać

Rostlina je jako kulturnu rostlinu w Europje wot młodokamjentneje doby dopokazana.

Wužiwanje

wobdźěłać

Symjenja so zwjetša njebělene warjene jědźa.

Ze symjenjow so tež muka zhotowja, kotraž móže jako přidawk při chlěbpječenju słužić.

Zelo a słoma stej na bělkowinach bohatu skótnu žratwu.

W starych kulturach w Mezopotamiskej, Egyptowskej, Persiskej a Israelu bě ludowy cyrobowy srědk.

Wot bronzoweje doby su znate kulturne formy z wjetšimi symjenjemi.

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 W internetowym słowniku: Linse
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Jurij Kral: Serbsko-němski słownik, ISBN 3-7420-0313-5, strona 539
  3. Jurij Kral: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje serbskeje rěče, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2003, ISBN 3-7420-0313-5, str. 40.
  4. 4,0 4,1 Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 70.
  • Jugendlexikon Biologie, 1988, ISBN 3-323-00043-9, strona 208 (němsce)
  • Meyers Taschenlexikon Biologie, In 3 Bänden, 2. zwjazk, ISBN 3411-12023-1, stronje 144-145 (němsce)
  • Ullstein Lexikon der Pflanzenwelt, 1973, ISBN 3-550-16019-4, strona 268 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)


Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije